İki arkadaşım olaylar çıktığında Selanik’te imiş, ilginç fotograflar çekmişler. Hayat durmuş, sokaklar genç direnişçilerle dolu. O yüzden Atina olayları demedim.....

İki arkadaşım olaylar çıktığında Selanik’te imiş, ilginç fotograflar çekmişler. Hayat durmuş, sokaklar genç direnişçilerle dolu. O yüzden Atina olayları demedim.

İkinci Dünya Savaşı öncesinde merkez ülkelerde kapitalizme karşı direnişin başını işçiler çekti, bu direnişler sosyalist iktidar içindi.  Savaştan sonraki 1968 direnişinde işçiler ve gençler vardı, o direnişin ruhu kapitalist değerlere karşı bir çıkıştı. Seattle’da başlayan ve şimdilerde biraz yavaşlamış görünen direnişler ise çok geniş bir yelpazenin direnişin biçimine vurgu yaptığı hareketlerdi. Şimdi Yunanistan’da bana göre sistemin gençlerde yarattığı gelecek umutsuzluğunun patladığı bir direniş var.

İlgimi çeken bir husus (Seattle sürecini hariç tutarsak) yaş seviyesinin giderek düşmesi. Her yaştan işçiler, sonra üniversite öğrencileri, şimdi de daha küçük yaş grubu. Bunun işareti Fransa’da geçen yılki olaylarda gelmişti zaten.

Sistem olayların üzerine fazla gitmiyor. Çünkü bunu kendisine bir tehlikesi olmayan gösteriler olarak görüyor. Aslında buna rağmen üzerine gidebilirdi. O nedenle bu tutumunun asıl nedeni şu: Aslında birikmiş olan bir enerji boşalıyor, o nedenle bu yanıyla sistem şikâyetçi değil. Tabii üzerine giderlerse meydana gelebilecek yeni ölümler işi daha da büyütebilir, bundan da korkuyorlar ama tehlike algılasalardı bunu da göze alırlardı.

Bunlara barış ve demokrasi ortamında doğal olanın solun gelişmesi olduğunu da eklemek lazım ve Yunanistan epeydir böyle bir ortamda yaşıyor.

Yakın gelecekte, dünya krizinin sonucu olarak işçilerin direnişi sertleşecek, işsizler kitlesel boyutlara ulaşacak.

Ne var ki tüm bu taban hareketlerini sosyalizm bayrağı altında toplamak şimdilik mümkün görünmüyor. Çünkü sol bunu başaramıyor, zaten başarabilecek durumda olsaydı Dünya Sosyal Forumu kendi içine sıkışıp kalmazdı.

Latin Amerika’daki sol hükümetler de kapitalizmin ana işleyiş mekanizmalarına karşı bir şey geliştiremedi. Sorunun özü bu zaten. Kapitalizm sürekli sorun yaratarak kendi karşıtlarını geliştirirken sosyalizm somut bir projeye dönüşemiyor, çünkü günümüz dünyasının gerçeklerine ve karmaşıklığına uygun ve ortadaki sorunlar yumağını çözecek bir yaklaşımı yok. O yüzden tüm direnişler saman alevi gibi parlayıp sönüyor. Sanki fitili kapitalizmin kendisi ateşliyor ama ateş alternatifsizlik yüzünden sönüyor.