Ölüm yıl dönümünde şiirleriyle Cemal Süreya
1931 Dersim Pülümür doğumlu İkinci Yeni şiir akımının öncülerinden Cemal Süreya'nın bugün ölümünün 27. yıl dönümü. 9 Ocak 1990'da hayatını kaybeden usta şairi şiirlerinden unutulmaz dizelerle anıyoruz:
"Kahvede subay yok,/ Bu nasıl iştir. " (Kısa Türkiye Tarihi)
"İyi anlarında sesin kalınlaşıyor/ Keşke yalnız bunun için sevseydim seni." (İlkokulu Bitirdiği)
"Biz eskiden de en aşağı böyleydik senlen/ Bir bulut geçiyorsa onu görürdük/ Bir minarenin keyfine diyecek yoksa onu/ Bir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onu/ Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına/ Bir cigara atmışsak denize/ Sabaha kadar yandı durdu" (Cigarayı Attım Denize)
"Sesinde ne var biliyor musun/ Söylemediğin sözcükler var/ Küçücük şeyler belki/ Ama günün bu saatinde/ Anıt gibi dururlar" (8.10 Vapuru)
"Sizin hiç babanız öldü mü?/ Benim bir kere öldü kör oldum/ Yıkadılar aldılar götürdüler/ Babamdan ummazdım bunu kör oldum" (Sizin Hiç Babanız Öldü Mü?)
"Saat onikiden sonra,/ Bütün içkiler/ Şaraptır" (Şarap)
"Özgürlüğün geldiği gün/ O gün ölmek yasak!" (Tek Yasak)
"Her ölüm erken ölümdür/ Biliyorum tanrım./ Ama, ayrıca, aldığın şu hayat/ Fena değildir.../ Üstü kalsın..." (Üstü Kalsın)
"Annem çok küçükken öldü/ beni öp, sonra doğur beni." (Beni Öp Sonra Doğur Beni)
