10 yıldır adalet peşindeyiz

Otizm spor ve yaşam merkezlerinde yaşanan kötü muamele ve şiddet davalarına her geçen gün bir yenisi ekleniyor. Davalar ağır aksak ilerliyor, cezalar yetersiz. Bunlardan biri de 10 yıldır süren Sarıyer’deki İstanbul Otizm ve Yaşam Kulübü Merkezi’nde 3 otizmli bireyin davası. Yaralanmaya sebebiyet verdikleri iddiasıyla spor eğitmeni 4 sanık hakkında 4 aydan 1 yıla kadar hapis istendi. Aileler karara itiraz edeceklerini söyledi. Ali Gödekoğlu, oğlunun ihmâl ve işkence nedeniyle kolunda kalıcı sakatlık yaşandığını belirterek ‘‘Bilirkişi raporuna itiraz edeceğiz. Bunlar komik cezalar. Sanıklar daha ağır ceza almalı, otizmli bireyler yalnız bırakılmamalı, davamızın sonuna dek peşindeyiz’’ dedi.

İHMAL VE ŞİDDET

Otizmli Barış Gedikoğlu, Ahmet Sürücü ve Mustafa Recep Koç’un aileleri, çocuklarının Sarıyer’deki İstanbul Otizm ve Yaşam Kulübü Merkezi’nde eğitim aldıkları sırada yaralandıkları gerekçesiyle 2015’te şikâyetçi oldu. 7 yıl süren soruşturma sonunda savcılık, çocukların spor hocalığını yapan Mehmet Arif P., Muhsin Noyan K., Erbil Ç. ve Selçuk T. hakkında ‘Kendisini bedenen ve ruhen savunamayacak kişiye karşı ihmal suretiyle basit yaralama’ suçlamasıyla 4’er aydan 1’er yıla kadar hapis istemiyle dava açtı. İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi’ndeki yedinci duruşma önceki gün görüldü. Duruşmanın ardından BirGün’e konuşan Ali Gödekoğlu ‘‘Daha ağır ceza istenmeli. Çünkü ihmal sonucu oğlumun kolunda kırık ve kalıcı sakatlık var. Bu işkencedir, daha ağır ceza istenmeli’’ dedi.

Baba Gödekoğlu, yaşanan süreci şöyle özetledi: ‘‘Eşim 2014 yılı sonlarında kansere yakaladı. Hastalık nedeniyle çocuğa bakamayınca 2015’te yatılı olan bu merkeze gittik. Oğlum 2105 şubat ayında kurumda bisiklet kazası geçirdi. Tedavi için kurumda hiçbir sağlık görevlisi yok. Hastaneye de götürülmemiş, Kırık kol ile o gece yatırılmış. O gün eşimi kaybettik. Abisi cenazeden sonra ertesi gün kuruma gidince durumu görmüş. Birlikte hastaneye gittik. Kırık kol alçıya alındı. Ardından çocuğumu kurumdan aldım ve alçılar çıktıktan sonra fizik tedaviye başlandı. İzinler bitince çocuğu tekrar kuruma bıraktım. Burada kola günde bir iki kez aralıklarla egzersizler yapılması gerekiyordu. Ancak bu egzersizler kurumda uzman olmayan kişilerce zor kullanılarak yapılmaya çalışılmış. Çocuk tepki gösterince kolu iplerle bağlanmış, koşu bandına sakat kolu bant ile bağlanıp koşu bandı çalıştırılarak zorlanmış, ayrıca kurumun üst kattaki merdivenlerine bağlanıp işkence yapılmış. Bu olayların ortaya çıkmasının ardından çocuğumuzu kurumdan aldık, kol kötüleşti ve ardından bir dizi ameliyatlar oldu. Kolda şuan kalıcı sakatlık var. Bu olaydan sonra iki çocuğa daha işkence ve kötü muamele yapıldığı ortaya çıkınca aileler olarak suç duyurusunda bulunduk.’’

Yaşananların ardından kurumun apar topar kapandığını anlatan Gödekoğlu ‘‘Olayların yaşandığı esnada otizm eğitimi adına olması gereken standartlar bir yana, sıradan bir spor merkezinde olması gereken çalışma izni yok. Çalışma izni oğlumun bisiklet kazasından bir hafta sonra alınmış’’ dedi. Suç duyurusunun ardından 7,5 yıl sonra iddianame düzenlendiğini kaydeden baba Gödekoğlu, ‘‘Kurum yetkilileri ve diğer eğitmenler hakkında dava açıldı. Savcılık ve mahkeme dosyasında bir tane adli tıp raporu ve 3 tane bilirkişi heyet raporu var. Bu raporlarda kusurlu oldukları yazıyor. Ama sanıklar raporlara itiraz ediyorlar. Bilirkişi dosyası İstanbul’dan Ankara’ya gidiyor. Onlarda tam tersine ‘Burada yapılanlarla bu kol kalıcı olarak sakat olmaz. Bu işlemler hata değildir, ihmaldir’ deniliyor. Mahkemede bu rapor dikkate alınıyor ve oradaki ihmallerle ilgili ceza talep ediliyor. Bu duruma itiraz edip 14 Nisan’daki duruşmada bir üst sınırdan ceza almaları için başvurular yapacağız’’ diye konuştu.

YALNIZ BIRAKILDIK

Yaşananların ardından 10 yılı aşkın süredir adalet aradıklarını anlatan baba Gödekoğlu ‘‘Engelli bireye ve ailesine karşı yapılan bir işkence, sakatlanma davası 11 yıldır devam eder mi? Ruhen ve bedenen kendini savunamayacak olan bireylere yapılan kötü muameleler toplumun her türlü kesimi tarafından suskunluk içinde örtbas ediliyor. 10 yıldır süren otizm işkence davasında yalnız bırakıldık’’ dedi.

∗∗∗

DENETİM YETERSİZ

Otizmli çocukların gideceği merkezlerin yetersiz olduğunu söyleyen Ali Gödekoğlu "Bu çocuklar nereye gidiyor? Anne ve baba hasta olsa çocuklarını bırakacak yerleri yok. İnsanlar çaresiz, evlerini arabalarını satıyor. Hiçbir kurala bağlı olmadan, yetersız kişilerin elindeki, işkence yuvalarına dönen, çocuk başına aylık 80 bin 100 bin çocuk başına para alan spor otizm merkezleri için neden hâlâ yasal bir düzenleme yok? Neden burtalar denetlenmiyor? Neden caydırıcı cezalar verilmiyor?" diye sordu.