16 yıldır aynı nağme 1-0

Kadıköy’de derbi akşamı. Bir tarafta Fenerbahçe, öbür köşede Galatasaray. Beşiktaş ile birlikte ülke futbolunun lokomotifleri, mutlak galibiyet parolasıyla çimlere ayak basıyor. Siyah-beyazlıların kazandığı haftada Şükrü Saracoğlu’ndan çıkacak sonuç zirve yarışını ziyadesiyle ilgilendiriyor. En son burada 1999’da gülen sarı-kırmızılıların şeytanın bacağını kırıp kıramayacağı merak ediliyor.

Ev sahibi cephesinde Diego, deplasman takımında da Umut’un sahada olması dikkat çekiyor. Kim bilir belki de her iki takımın hocası da öncelikle atmayı hedefliyor, yememeyi ikinci planda tutuyor.

Papazın Çayırı’nda 106 yıl önce başlayan ezeli rekabetin 2015’teki ilk buluşması Dünya Kadınlar Günü’ne denk düşüyordu. Hal böyle olunca da son zamanlarda unutulan ebedi dostluk kavramı da akıllara düşüyordu. Cüneyt Çakır’ın ilk düdüğüyle heyecan fırtınası demir alıyordu.

Maça daha tutuk başlayan Fenerbahçe, 25’ten sonra vitesi yükseltiyordu. 35’te Egemen yakın mesadefen kafayı auta vuruyordu. Ev sahibinin baskısı sonuç getirmiyor, ilk devreden gol sesi çıkmıyordu.

50’de Kanarya yine kendi sağından gelmişti. Emenike’nin ortasına Kuyt istediği gibi vuramamıştı. Galatasaray’da Olcak sol bekte hiç güven vermiyordu. 54’te Chedjou sektiriyor, Sow’un şutunu Muslera kornere çeliyordu. Köşe atışında Emenike bomboş durumda kaleyi bulamıyordu.

65’te Muslera şanslıydı; ceza sahasının hemen dışından kullanılan frikikte Emre direğe takılmış, dönen topa Kuyt vuramamıştı. 81’de Fenerbahçe istediği golü sonunda buluyordu. Gelişen kontrada Mehmet Topal’ın bulduğu Kuyt, ceza sahasının dışından harika vurmuştu. Hemen akabinde Yasin’in şutunu Volkan müthiş çıkarmıştı.

Kalan dakikalarda başka gol olmayınca sarı-lacivertliler istediğini aldı. Sarı-kırmızılılar Kadıköy’de yine kazanamadı.

Şampiyonluk yolunda birinciyle üçüncünün arası artık bir puan! Bu yarışa yürek dayanmaz.