Apolitik sohbet

Zafer Köse

- 14 numaraya yeni taşınan aile değil mi bu?
- Aslında pek yeni sayılmaz. Aylar oluyor.
- Sitenin kafeteryasına falan geldikleri yok ki. Böyle üç beş kişi oturup sohbet etsek.
- Tek çocukları var galiba. Bir kız. Üniversite öğrencisiymiş.
- Geçenlerde bizim gençler çağırmışlar onu.
- O gün ben de gençleri şu masada otururlarken görmüştüm.
- Aşağı mahallede birinin evinde yangın çıkmıştı ya, ondan konu açılmış.
- Bizim çocuk da anlattı. Çağrılan itfaiyenin gönderdiği fatura çok yüksek diye konuşuyorlarmış.
- Ya, sahi, itfaiye ücretlerine çok zam geldi.
- Bu yeni taşınanların kızı, tutmuş, itfaiye işlerinin ücretsiz olması gerektiğini söylemiş!
- Nasıl olacakmış? Onca itfaiyeci, araç, bina…
- İtfaiye giderleri ortaklaşa karşılanmalıymış. Vergi mergi bir şeyler demiş işte.
- A! Ne yani, aşağıdaki cahillerden birinin evinde, kendi ihmali yüzünden yangın çıkacak, sonra bir sürü masraf…
- E, bana ne! Böyle bir şey neden benim masrafım olacakmış!
- Hiç.
- Sorma! Dahası var; güvenlik giderleri de ortaklaşa karşılanmalıymış.
- Herkes geliri kadar katılmalıymış bu tür harcamalara. Kullandığı kadar değil!
- Bu da ne demek?
- Yani eve hırsız gelince, polis çağırınca, fatura geliyor ya, öyle harcamaları diyor işte.
- Vay anasını be! Bir de bizim sitede oturuyor.
- Sanki o kadar aidat ödemiyorlar burada. Kapıda güvenlikçiler, alarm sistemleri, görüntülü diyafon…
- Hee… Aşağıdakiler, hiç önlem falan almayanlar, onlara elbette hırsız girer.
- Her vatandaşın evini tek tek nasıl korusun polis?
- Hiç.
- Hatırlar mısın, bir zamanlar eğitimin, sağlığın falan da özel gider sayılmasına karşı çıkanlar vardı.
- A, değil mi, vardı öyleleri!
- Eğitim nitelikli ve herkese eşit olmalıymış. Özel okul, özel hastane falan, bunların varlığı toplumsal yapıyı tahrip ediyormuş. Öyle diyorlardı.
- Bu kız da öyle bir şeyler demiş.
- Nasıl bir şeyler?
- İşte… Öyleyse biz neden toplum halinde yaşıyormuşuz, devlet niye varmış? Birbirimize neden yakınlık duyuyormuşuz?
- Ne yakınlığı yahu!
- Yakınlık duyduğumuzda bağış falan yapıyoruz ya, daha ne yapalım?
- İyi insanlarız biz. Hayırseveriz.
- Hiç!

- Bana ne evi yanandan, hastalanandan.
- Bana ne iş bulamayandan, iyi okula gidemeyenden.
- İş beğenmiyorlar zaten
- Bunun sonu mu gelir?
- Yok seyahat etmek sadece yolcuların gideri olmasın. Yok temel beslenmek her kişinin kendi gideri kabul edilmesin.
- Ben evim yanmasın diye, hırsız girmesin diye önlemimi alırım arkadaş!
- Diğerleri yansın bana ne!
- Ben çocuğumun okul parasını öderim. Ödeyemeyen ailelerin çocuklarını geçsin benim yavrum.
- Hiç!
- Özel sağlık sigortası yaptırmazlar, sonra da devlet hastaneleri kalabalık diye ağlaşırlar.
- Yahu, ne kadar modası geçmiş bir konu bu!
- Sahiden! Tartışılacak tarafı mı kaldı?
- Bunlar taşınana kadar ne güzel siyaset konuşuyorduk.
- Kim nasıl giyinecek, ne içecek, kimin kökeni ne falan.
- Bir de hangi siyasi star neler yapmış… Nasıl atışmışlar?
- Bunlar geldi, modası geçmiş laflar çıktı yine ortaya!
- Kapatın arkadaşlar bu konuyu.
- Tamam, niye konuşuyoruz ki zaten? Bu kadar basit şeyleri!
- Utanç verici.