Bangladeş, Mevlana, Macbeth…

Yoklukta varlık nasıl olur? Yiğitçe? Buyurun bakın Bangladeş’e. Gericilikten çok çeken ve laik demokratik sosyal hukuk devleti (ve toplumu) yönünde ilerleyen Bangladeş derslerle dolu. Darısı başımıza.
Dünyadaşımız Şahriyar Kebir’in Türkiye’de çektiği “Mithat’ın Hayali” (Mithat’s Dream) adlı tasavvuf/sufilik odaklı belgeseli Bangladeş’in başkente Dakka’da (Dhaka) sunuldu. Filmde zarif üslubu ile Yunus Emre’ye dikkat çeken kadim dostum Refik Algan önemli bir boyut katmıştı. Büyükelçiliğimizden genç diplomat Enis Faruk Erdem belgesel için şükran belirtti. Shahriar Kabir “saldırgan Vahabi-Selefi İslam” odaklı belgesellerden sonra alternatif saydığı sufilik konulu üçlemenin ilki olduğunu söyledi; “Seküler hümanizm” (kısaca laiklik) ile Mevlana arasındaki bağı vurguladı; geçen baharda Kahire’de uluslararası laiklik buluşmamızda hazırladığımız bildirgeye değindi. Bangladeş hakkında Arapçadaki ilk kitabı hazırlayan Mısırlı arkadaşımız Muhsin oradaydı. “Oluşmak” (Pan, 2011) adlı ‘kendim için kılavuz’ kitabımdaki Mesnevî alıntılarından birkaç örnek sundum; özdeyişlerime yer vermedim.

Ulusal Şiir Festivali’ne Çin, Hindistan, İngiltere /BK Birleşik Krallık) Nepal ve Türkiye’den ben davetliydik. Düzenleme komitesinden adaşım Tarık Sujat iki güne iki yıl sığdırdı; sağ olsun/lar. Yalnız Budist tapınağı ile camide değil, halı düşeli sahneye çıkarken ve kabir ziyaretinde de ayakkabı çıkarılıyor.

Kitap Fuarı açılışında Müslüman, Hindu, Hıristiyan ve Budist din adamları birer dua okudu. Laiklik anlayışları bağlamında tüm temel dinlere yer ayrılıyormuş. İnanç temelli kanlı çatışmalardan sonra çeşitliliği böyle vurgulamak daha barışçıl geliyor.

Üniversite öğrencilerinin harika Macbeth’i İstanbul Tiyatro Festivali’ne davet edilse? Opera kıvamında. Bu yapım tüm gezegende ağırlanmalı.

Asya-Afrika ağırlıklı yaşamak istiyordum; bu ziyaretim de verimli oluyor.

Verimli enerjiler etkileşsin, katkılar katkılara yol açsın.