Barış Alfabesi
Anne: Galatasaray’dan Diyarbakır’a, her anne ‘Barış annesi’.
Bayrak: Düğün evlerine, bayram günlerine, şölen yerlerine asıldığında yüzü gülen.
Can: İnsan barışta ‘can’dır, savaşta üç-beş adet, birkaç tane!
Çocuk: Tuvana, Barış Halil, Bahar, Ulaş, Nar, Hasan Bilge ve tüm çocuklar için Refik Durbaş söylüyor: “Barış koyun çocukların adını.”
Dünya: kendine gelir, insanlar barış derse!
Ege: 'Ege Denizi kararınca/dağlar uykuya dalar/yine ıssız ovalarda/devrim ateşi yanar'ken, ‘devrim ateşi’ hiç sönmesin ama bir de barış ateşi yakılsa, şimdi ne iyi gelir ne iyi gelir ne iyi…
Franco: Kazancakis’in İspanya iç savaşını anlattığı kitabının adı, İspanya Yaşasın Ölüm (1937). Franco’nun falanjist güçlerinin sloganı. Savaş, 'yaşasın ölüm' demektir, barışsa 'yaşasın hayat!'
Göçmen: Sizin için ‘düzensiz göçmen’ diyorlar, çabuk sıraya girin bakiim! Sizi gidi yaramaz, şımarık Araplar!
Gülümseyiş: Savaş kibirdir, barış alçakgönüllülük. Kibir müstehzidir, alçakgönüllülük gülüş.
Hayır! Savaşa hayır, hayır, hayır, barışa evet, evet, evet!
Irak: Savaş ülkemizden ırak olsun, bölgemizden ırak olsun, dünyadan ırak olsun, evlerden de ırak olsun, Irak’tan da ırak olsun!
İnsan: barışır!
Jest: Barış; tabii, hissi, edebi ve ebedi bir jesttir, savaş cinayet!
Komşu:…deyince akan su, süren savaş durur. Komşuluk hukuku budur.
Lamekan: Savaş, insanları, özellikle de yoksulları, yersiz yurtsuz, evsiz ülkesiz, yalnız kimsesiz bırakır, ‘haymatlos’, olmasına neden olur. Barış ise evimizdir, vatanımızdır.
Mustafa Kemal Atatürk: “Yurtta barış, dünyada barış” demiş, daha ne desin?
Nebbaş: Savaş çığırtkanlığı yapanların nebbaştan ne farkı var?
Ortadoğu: 'Macera dolu Anadolu'dan macera dolu Ortadoğu’ya. Bir arpa boyu yol…
Özgürlük: 'İnsan yaşıyorken özgürdür' (Edip Cansever), barışta özgürdür, savaşta ve ölümde değil!
Paşa: “Oltu’dan girdik de Sarıkamış’a/Akıl ermez orda yatan üleşe/Askeri kırdıran Enveri Paşa /Kitlendi kapılar, mekan ağladı.”(Ruhi Su)
Red: Barış, yayılmacı, işgalci amaçlarla, emperyalistlerin çıkarları doğrultusunda girişilen, sürdürülen tüm savaşları reddetmektir.
Savaş: 68’in şiarı şimdi her zamankinden daha yakıcıdır, daha çok geçerlidir: 'Savaşma seviş!'
Şehit: Kimse olmasın, kimse ölmesin!
Türkiye: 'Çok üzgünüm, bayrak asılmış evler gibiyim!'
Umut: “Kızlarım/Oğullarım var gelecekte/Her biri vazgeçilmez cihan parçası/Kaç bin yıllık hasretimin koncası/Gözlerinden/Gözlerinden öperim/Bir umudum sende/Anlıyor musun?” (Ahmed Arif, 'Anadolu' şiirinden)
Ütopya: Savaşsız, sınıfsız, sömürüsüz, sakin, sade, sevinçli, sevgi dolu bir dünya çok mu zor?
Vatan Haini: Savaşa hayır demek, barışı istemek vatan hainliğiyse, “Nazım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ!”
Yaşar Kemal: “Dağlar, ırmaklar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir barıştır” sözünün en çok yakıştığı.
Zalim: “Zalimler için cehennem” soğutur ancak yüreğimizi!