‘Beni kadınlar ayağa kaldırdı’
Zehra Kulalı Gezici
Dünyada ve ülkemizde her geçen gün artan kadına karşı erkek şiddetinin toplumsal farkındalığı artırmakta olduğunu görüyoruz. Kadınların büyüyen öfkesi örgütlü ya da örgütsüz şekilde dayanışma isteğini artırıyor. Ve her dayanışma sürecinden yeni şeyler öğrenerek, hem mücadele pratiklerimizi hem dayanışma zeminlerimizi genişleterek biriktirmeye devam ediyoruz.
Zaman zaman bazı durumlarda dayanışma gösteren kadınların süreç içerisinde yorulduğu hatta öfkelendiği durumlara da maalesef rastlayabiliyoruz. Şiddete uğramış bir kadınla gösterilen bir dayanışma pratiğinden de yola çıkarak neden asla vazgeçmememiz gerektiği üzerine birkaç şey söylemek de gerekiyor.
Bundan yaklaşık 4 yıl önce, anlaşmalı bir boşanma süreci yaşadığı, evli olduğu erkek tarafından on bir bıçak darbesi ile ölümden dönmüş bir kadın ve onu ayağa kaldıran kadınların dayanışma sürecinin bize öğrettiklerinden bahsedeceğim. Yerel bir gazetenin haberi üzerine haberdar olduğumuz, kaldırıldığı hastanede uzunca bir süre yoğun bakım da dâhil sağlık durumunu takip ederek yavaş yavaş sağlanan güven ilişkisi. En yakını tarafından şiddete maruz bırakılmış bir kadının kolay kolay güven duyamayacağı bir dönem… Sabırlı ve mümkünse tek kişi üzerinden yürütülen bir tanışma dönemi... ‘Aile içi’ bir mesele olarak görülen ve en yakınlarının dahi mesafe koyduğu bir yalnızlaşma dönemi…
Mümkünse aynı toplamla yapılan ziyaretler; bilgilendiren, tartışmasız sırdaşlığın, yargılamayan, yönlendirmeyen, duygularına eşlik eden uzun dinlemeler…
Sadece güvenli bir alan yaratan bir araya gelişler... Bir avuç kalmış bedenin yavaş yavaş açılması ve herkesi iyileştiren zaman…
Vaat edilenin gerçekleştirilmesi; ilk duruşmada korku, yalnız ve savunmasız olduğunu düşündüğü anda söylendiği gibi orada olmak… Tutulan bir el, usulca söylenmiş “Biz buradayız, yanındayız” sözünün yarattığı o muazzam, o mucize tebessüm…
“Beni doktorlar iyileştirdi ama kadınlar ayağa kaldırdı” dediği günden beri doğrulup birlikte yürüdüğümüz her adım umutla, dayanışmayla bir arada, bir kişi daha eksilmeyeceğiz dediğimiz eşit ve özgür yarınlara…
