Bir ağıt tanıtım dizeleri

ZAFER KÖSE

Bir şiir okudum, kitaptı.
Bir kitap okudum, şiirdi.
Tek şiirden oluşan bir kitaptı,
Serkan Atasoy’un dizeleri.
Kitabın adı Ağıt’tı.

Şiir sanatından biraz anlasaydım
Yorumumu düzyazıyla yazardım
Bir garip roman yazarıyım
Bu şiiri nasıl anlatayım?

Kitaptan birkaç alıntı
Doğru seçilirse
Okura fikir verecektir.
Tırnak işaretine gerek yok
Dizeler okuyanındır:

O akşam kimse yoktu
Ben ellerimi ellerimden tuttum

Diyecek kadar bireysel bu şiir.
Kim kurmuşsa bu düzeni kan üzerine
Kim kurmuşsa bu kentleri kan üzerine
Kim kurmuşsa bu adaleti kan üzerine
Artık ağzımda dolup taşsın şu kanlar
Yeter ki uyandırın ölüleri
Öcünü almak ve onu defetmek için
Ağzıma dolup taşan kanları
Bir tanrı buyruğu gibi yeminleşerek
Tükürür tükürür atarım
Yeter ki uyandırın kula kulluk edenleri

Diyecek kadar toplumsal aslında.

Ağıtlar yükseliyor anamdan kardeşimden
Ağıtlar yükseliyor acı acı
Ağıtlar yükseliyor salkım saçak
Ağıtlar yükseliyor güneşe doğru
Oy benim canım
Yüreğim Munzur suyu
Bu kadar kadim.
Bir de…
Bir de
Gökten bomba yağan memleketin
Dizeleri olduğu için:
Bulutlar kan sızarak boşalttı şarjörünü
Başladı insan kıyımı
Lê binêre gula min
Binêre delala min
Li dinya mirov dimirin
Niha dema tiştekî ye

Evet, dünyada insanlar ölüyor.
Bu dizeler öylesine tanıdık,
Kürtçe öldürülen
Canlar kadar.
Sözler
Ne kadar yakından duyuluyor:

Bütün bunlar olurken
Sen de yanımdaydın biliyorum
Artık ağıtlar kentlere gelemiyor

Umut kendiliğinden büyümez ki.
Yine de bitmiyor
Asla bitmez bu çağrı:
Atlanın
Yol çıkalım
En güzel tarihi başlatmak için
Hadi arkadaşım
Akşam olmadan

Emirali Yağan gibi bir dip dalgası,
Nihat Behram’ın yurt sevdası,
Gelecekteki kızlarına, oğullarına,
Ahmed Arif’in selamı,
Duyuluyor okurken.
Başımız gözümüz üstüne
Alıp iletiyoruz Serkan’a.