Kariyeri boyunca Preston North End forması giyen, bu forma altında efsaneleşen Tom Finney ve onun Stamford Bridge’de çekilen unutulmaz fotoğrafının öyküsü

Bir fotoğrafın öyküsü

Yıllar önceydi. İnternette adeta kaybolduğum bir günde eski fotoğraflar arasında yolculuğa çıkmış, İngiltere’de çekilen bir kareye aşık olmuştum. Böylece adını hiç bilmediğim bir futbolcunun hayatını okumaya başlamıştım. O zamanlar kültür-sanat alanında çalışıyor sadece kendim için top sektiriyordum...

İkinci Dünya Savaşı sonrasının en büyük yıldızlarından biriydi Tom Finney. Bugün adının biraz gölgede kalmasının esbab-ı mucibesi, hayatını adadığı Preston North End’den başka takımda oynamaması olsa gerek. Arsenal’in namağlup şampiyon olduğu 2003-2004 sezonunda adını sıkça duyduğumuz camia, 115 yıl önce aynı başarıyı tekrarlarken, Topçular’dan daha da ileri gidip Federasyon Kupası’nı da kazanmıştı. Ligde son kez 1890’da mutlu sona ulaşan ekip, bayrak adamıyla yeniden şaha kalkacaktı...

Yaşasa bugün 95. yaşını kutlayacaktı azim abidesi. Milyonların hayatını donduran yıkımda orduda sahne almıştı. Hattâ Kuzey Afrika’da futbol oynadıklarından Ömer Şerif beyazperdeye transfer olurken, o yeşil sahalara adımını atacaktı.

Geç olmuştu, güç olmamıştı. 24 yaşındaydı...

Harbin bitimini müteakip efsanesi olacağı camianın formasıyla tanışan Finney, bir yandan da tesisatçılık yapıyordu. Zira top koşturmaktan ziyadesiyle para kazanmıyordu; hayatını kazanması gerekiyordu.
bir-fotografin-oykusu-268715-1.
Preston tesisatçısı çimlerde o kadar göz doldurmuştu ki ilk resmi maçının üzerinden bir ay geçmeden milli olmuştu. İngiltere için 76 kez sahne alan forvet, bu karşılaşmalarda 30 gole imza atmıştı.

1953’te Arsenal şampiyon olurken, aynı puandaki Preston ikincilikte kalıyordu. Açığın performansı, bir ömür evvel ligin kurulduğu günlerde fırtınalar estirmiş camiada yine yüzleri güldürmeye başlamıştı.

Yılın oyuncusu seçildiği 1954’te Wembley’e Federasyon Kupası’nı kaldırmak için ayak basan Finney ve şürekâsı West Bromwich Albion’a diş geçiremiyordu. Otobiyografisinde sakat olduğunu yazacak oyuncu, takımını kurtaramamıştı. 1957’de yine senenin en iyisi o olurken, ertesi yıl Preston’u yine ikinciliğe taşımıştı.

38 yaşında futbola veda eden efsane, aslında ileri ucun her noktasında sahne almıştı. İki ayağını da mükemmel kullanmış, hızını sert şutlarıyla süslemişti. Bir dönem takım arkadaşı olan Liverpool’un efsane hocası Bill Shankly’nin hakkında dediklerine kulak vermeli: “Onu hangi takıma koyarsanız koyun, yaşı ne olursa olsun iyi oynayacaktır, yağmurluk giyse bile.”

Centilmenliğiyle de örnek olan efsanenin 1956’da Stamford Bridge’de çekilen fotoğrafı, yılın en iyi karesi seçilmişti. O enstantanenin heykeli 2004’ten beri Preston’ın stadyumu önünde futbolseverleri selamlamaya devam ediyor.

Bugün adına tribün olan efsane o anı şöyle anlatmıştı: “Santra öncesi başlayan sağanakla bir anda sahada göletler oluşmuştu. Bugün olsa maç oynanmazdı. Bir savunma oyuncusunu geçerken, top sulara gömülüyordu.”
Bu kareyi ilk 2003’te görmüş, ertesi yıl heykelinin Preston’da stadyumun önüne yerleştirildiğini haberini okumuştum. Finney’i ilk olarak 2012’de 90. yaş gününde kaleme aldığımda henüz hayattaydı. 2014’te vefat haberini aldığımda o fotoğrafa yine uzun uzun bakmıştım.

Nereden nereye değil mi...