Değişim soldan gelecek
Fransa’da siyasi gündem her daim sıcak haberlerle dolu.
Fransa’da siyasi gündem her daim sıcak haberlerle dolu. Geçtiğimiz hafta 2012’deki Cumhurbaşkanlığı ve genel seçimleri etkileyecek gelişmelerle doluydu. Önce, Fransız sağının en sevilen siyasetçilerinden, eski Çevre Bakanı Jean-Louis Borloo iktidar partisi UMP içinde fırtına yarattı. Borloo’nun adı son kabine değişikliği öncesinde olası Başbakan olarak anılırken, hükümet açıklandığında kabine dışında yer aldığını öğrenmişti. İntikamı oldukça acı oldu. Fransa’nın en eski partilerinden merkezci Radikal Parti’nin lideri, 7 Nisan günü yıllardır eklemlenmiş olduğu iktidar partisinden ayrıldığını açıklıyor, yine eski bakan Hervé Morin ve eski bakan Rama Yade’la birlikte merkez sağı oluşturduklarını beyan ediyorlardı. Sarkozy ve partisi bir yandan yükselişi engellenemeyen aşırı sağ ile cebelleşirken, bir de ülkenin en sevilen isimlerinden birini küstürerek kan kaybetmiş oluyor. Üstelik Borloo yanına MODEM partisi lideri François Bayrou’yu ve eski Başbakan Dominique de Villepin’i de alarak 2012’de aday olursa, Sarkozy ve partisi seçimlerden büyük zararla çıkacaktır.
Anlayacağınız, 30 yıl sonra normal şartlarda ülkeyi solun zaferini getirecek rüzgarlar sardı. Nedense henüz sevinemiyoruz. Seçimleri Sosyalist partinin kazanması için ülke konjonktürü ugyun olsa da, hem parti içi hizip ve çekişmelerin sona ermesi, hem de diğer sol partilerin Sosyalist adayı taşımaya hazır olması gerekir. Yani hazır sağ parçalanırken, solun bölünmesini önlemek şart.
9 Nisan Cumartesi günü Sosyalistler, parti ulusal konseyinde genel sekreter Martine Aubry’nin başını çektiği komisyonun hazırladığı 2012 Sosyalist Projesi’ni onayladılar. Geçtiğimiz hafta anahatlarıyla aktardığımız “Değişim” adlı sosyalist proje, Fransızlara “geleceklerini güvenceye almalarını sağlayacak” öneriler sunuyor. Eh, Fransızların % 60’ından fazlasının gelecek korkusu yaşadıkları düşünülürse, iyi bir başlangıç sayılır. Üstelik bedava gazete 20 Minutes’ün BVA kurumuna yaptırdığı kamu oyu araştırması sonuçlarına bakılırsa, sağ ve sol seçmenlerin tümü sosyalist projenin önerilerine sıcak bakıyor.
Sosyalistler kendilerine beş zorlu hedef belirlemiş: yeni bir sosyo-ekolojik gelişme modeli; ekonominin ve kamusal harcamaların yeniden düzenlenmesi; cumhuriyet ilkelerine dönüş; vatandaşlık ve özgecilik (altruizm) prensiplerini uygulamak; ve Avrupa eksenini yeniden harekete geçirmek. Doğrusu projenin sürprizli ve şaşaalı bir yanı yok, ama sağlam ve tutarlı bir çizgide. Özellikle de “liberal sosyalizm” ya da Blairizmden uzak olması çok olumlu. Örneğin, devlete ait veya devletin katılımı olan şirketlerin patronlarının maaşlarına belli bir tavan getirilmesi, veya Fransızların büyük bir bölümünü kapsayan konut sorununa somut yaptırımlar ve öneriler içermesi, toplumun en yüksek gelir gruplarından daha fazla vergi alınmasını sağlayacak bir vergi reformu önerisi, doktorlara Türkiye’de yapılan uygulamaya benzer bir “kırsal alan mecburi hizmeti” koşulu, gençler için 300 000 kamu veya yarı kamu kadrosu oluşturulması gibi öneriler hemen ses getirdi. Yapılan kamu oyu araştırmaları sonucunda sol ve sağ seçmenler genel olarak proje kapsamını onaylıyor. Devlet yatırım bankası kuruluşu, toplumsal ve çevresel ektenlere dayalı ithalat vergisinin uygulanması ise global ekonomik krizden çıkış için “devletçi” çözümler sunuyor.
Sağ iktidarlar yıllardır Fransızların güvenlik korkusunu besledi. Sosyalist programda bu konuya cevap güvenlik güçlerinin sayısal artışı ve cumhuriyetçi ilkelere bağlı “yasal” göç polikitasının uygulanması. Bu iki başlık, Sosyalistlerin siyasal olarak doğru dilinden de vazgeçtiğinin göstergesi sayılabilir. Ancak alt ve alt-orta gelir gruplarını ikna etmek gerekecek. Banliyölerde aşırı sağın katettiği yolu görünce, sosyalistlerin seçkincilik tuzağından kurtulmaları iyice elzemleşiyor. Sosyalistler, cumhurbaşkanlığının sosyalist adayını belirleyecek Ekim ayındaki parti ön seçimlerinde kanlı savaşlar yaşanmasını önlemek zorunda. Tüm göstergeler olumlu, Fransa soldan gelecek değişime hazır. Yoksa “seçimleri bu ortamda kaybetmek için Sosyalist olmak gerek” diyen şom ağızlıların dediği çıkar!
(Sosyalist Parti projesinin ayrıntıları için:
http://www.parti-socialiste.fr/static/projet_court_bat_8_04_11_web.pdf?issuusl=ignore)
Anlayacağınız, 30 yıl sonra normal şartlarda ülkeyi solun zaferini getirecek rüzgarlar sardı. Nedense henüz sevinemiyoruz. Seçimleri Sosyalist partinin kazanması için ülke konjonktürü ugyun olsa da, hem parti içi hizip ve çekişmelerin sona ermesi, hem de diğer sol partilerin Sosyalist adayı taşımaya hazır olması gerekir. Yani hazır sağ parçalanırken, solun bölünmesini önlemek şart.
9 Nisan Cumartesi günü Sosyalistler, parti ulusal konseyinde genel sekreter Martine Aubry’nin başını çektiği komisyonun hazırladığı 2012 Sosyalist Projesi’ni onayladılar. Geçtiğimiz hafta anahatlarıyla aktardığımız “Değişim” adlı sosyalist proje, Fransızlara “geleceklerini güvenceye almalarını sağlayacak” öneriler sunuyor. Eh, Fransızların % 60’ından fazlasının gelecek korkusu yaşadıkları düşünülürse, iyi bir başlangıç sayılır. Üstelik bedava gazete 20 Minutes’ün BVA kurumuna yaptırdığı kamu oyu araştırması sonuçlarına bakılırsa, sağ ve sol seçmenlerin tümü sosyalist projenin önerilerine sıcak bakıyor.
Sosyalistler kendilerine beş zorlu hedef belirlemiş: yeni bir sosyo-ekolojik gelişme modeli; ekonominin ve kamusal harcamaların yeniden düzenlenmesi; cumhuriyet ilkelerine dönüş; vatandaşlık ve özgecilik (altruizm) prensiplerini uygulamak; ve Avrupa eksenini yeniden harekete geçirmek. Doğrusu projenin sürprizli ve şaşaalı bir yanı yok, ama sağlam ve tutarlı bir çizgide. Özellikle de “liberal sosyalizm” ya da Blairizmden uzak olması çok olumlu. Örneğin, devlete ait veya devletin katılımı olan şirketlerin patronlarının maaşlarına belli bir tavan getirilmesi, veya Fransızların büyük bir bölümünü kapsayan konut sorununa somut yaptırımlar ve öneriler içermesi, toplumun en yüksek gelir gruplarından daha fazla vergi alınmasını sağlayacak bir vergi reformu önerisi, doktorlara Türkiye’de yapılan uygulamaya benzer bir “kırsal alan mecburi hizmeti” koşulu, gençler için 300 000 kamu veya yarı kamu kadrosu oluşturulması gibi öneriler hemen ses getirdi. Yapılan kamu oyu araştırmaları sonucunda sol ve sağ seçmenler genel olarak proje kapsamını onaylıyor. Devlet yatırım bankası kuruluşu, toplumsal ve çevresel ektenlere dayalı ithalat vergisinin uygulanması ise global ekonomik krizden çıkış için “devletçi” çözümler sunuyor.
Sağ iktidarlar yıllardır Fransızların güvenlik korkusunu besledi. Sosyalist programda bu konuya cevap güvenlik güçlerinin sayısal artışı ve cumhuriyetçi ilkelere bağlı “yasal” göç polikitasının uygulanması. Bu iki başlık, Sosyalistlerin siyasal olarak doğru dilinden de vazgeçtiğinin göstergesi sayılabilir. Ancak alt ve alt-orta gelir gruplarını ikna etmek gerekecek. Banliyölerde aşırı sağın katettiği yolu görünce, sosyalistlerin seçkincilik tuzağından kurtulmaları iyice elzemleşiyor. Sosyalistler, cumhurbaşkanlığının sosyalist adayını belirleyecek Ekim ayındaki parti ön seçimlerinde kanlı savaşlar yaşanmasını önlemek zorunda. Tüm göstergeler olumlu, Fransa soldan gelecek değişime hazır. Yoksa “seçimleri bu ortamda kaybetmek için Sosyalist olmak gerek” diyen şom ağızlıların dediği çıkar!
(Sosyalist Parti projesinin ayrıntıları için:
http://www.parti-socialiste.fr/static/projet_court_bat_8_04_11_web.pdf?issuusl=ignore)