Doktor Strange: Kafası süper

Saykodelik temeli olan Doktor Strange tipik Marvel aksiyon filmlerinden değil. Marvel’in bu on dördüncü filminin, en iyileri arasında yer alacağı kesin. Yönetmenin tercihleri, sinematografi, koreografi ve kurgu birbirlerine tamamen kenetlenmiş. Yönetmenliğini Scott Derrickson’un yaptığı, senaryosu C.Robert Cargill tarafından yazılan, sinematografisinin Ben Davis’e emanet edildiği filmin kadrosunda Benedict Cumberbatch, Mads Mikkelsen, Tilda Swinton, Rachel McAdams ve Chiwetel Ejiofor yer alıyor.

Sürrealist Marvel dünyası
Sürrealist sanat ve M.C. Escher sentezli olarak yaratılan dünya inanılmaz derecede iyi.
Süper kahraman filmlerinin en zor kollarından biri hiç kuşkusuz aksiyon sahneleridir. Yönetmen Derrickson sürekli patlayan nesneler, tanımlanamayan arka planlar, kaotik dövüş sahnelerinden bizleri kurtararak yeni ve mest edici bir dünya yaratmış. Derrickson’ın farklı evrensel boyutları kullanarak yarattığı bu henüz eşsiz olan dünyanın klişe aksiyon sahnelerine verdiği genel ayar, filmi Marvel filmleri içinde çok başka bir seviyeye taşımış. Bu tür filmlerin zirve noktalarında bulunan, büyük karşılaşma sahnelerinde, şehrin altüst edildiğini, uçuşan metalleri, fırlatılan atribüleri görürüz. Kısacası CGI dövüşleri izleriz ve kazanılan zafer ve yöntemi çok klişedir. Bu filmde ise, kahramanın, zamanların ötesinde varlığını sürdüren ve müthiş bir güce sahip olan düşmanı alt etmek için kullandığı güç, zekâ. Kullandığı silah ise düşmanının silahı. Yani bu sefer kapatılması gereken bir portal koşturmacası izlemiyoruz. O yüzden final filmin tüm ana teması ile sıkıca örtüşüyor.

3D ve gerekliliği
Luma Pictures ve Industrial Light & Magic tarafından üretilen görsel efektler ise tam anlamıyla bu filmin neden 3D olması gerektiğini kanıtlayacak seviyede. Yani nihayet uzun zaman sonra bir filmde, hikaye anlatımı için gerekli olan 3D’den bahsedebiliriz. Görselliği ile birlikte hikayesini anlatan Dr. Strange’in boyutlar arasında geçen bu hikayesi görsel destekli olarak ilerliyor. Bu sahneler 2D olsa hikayeyi olumsuz yönde etkiyebilirdi. Genelde filmlerde kullanılan müzikler görüntüyü desteklemek için kullanılır fakat bazı filmlerde ise, müziğin görevi bunun ötesine geçer yani o sahneye müzik ile yeni bir şey katılabilir. Dr. Strange’in müzikleri, bu dünyalar için yaratıldığına inandığım, bol ödüllü kompozitör Michael Giacchino’ya ait. Sahnelerde girdiğimiz farklı boyutların takibini, hissini bizlere en doğru biçimde aktaran müzikler kullanılmış. Dr. Strange’de oyunculuklar ise en üst seviyede, daha fazlası olamaz.

Kafa yakan perspektif
Nasıl çektiniz bu sahneleri!? Bu tanımlamaz Escher dünyasını hareketli olarak nasıl yarattınız? Evet, nesneleri nesnelere rüyasal bir şekilde dönüştürebilen, metamorfozlar yaratan Escher’den bahsediyorum. Escher’in bu filmde referansı çok yoğun. Bir dahi olan Escher’in çoğu resmi paradokstur; içi dışa dönüşen yüzeyler, sonsuzluk içinde dönen makineler, hiç bitmeyen merdivenler gibi. Optik illüzyonla yapılmış gerçekte imkansız duran, kendisinden çıkıp kendisine varma sürecini sorgulayan, kısacası garip döngüleri temsil eden Waterfall (1961) veya Ascending and Descending (1960) çalışmaları gibi. Dr. Strange izlerken ilk aklıma gelen, Escher’in hem sanatsal hem de bilimsel olarak pek çok yönden en popüler olan Relativity isimli litografisini (1953) oldu. Relativity eseri 2 boyutlu resimde 3 boyutlu imajların kullanımı ve perspektifin sorgulanması açısından çok büyük bir başarıdır. Hem bir kanıttır hem kanıtlanması gerekendir. Henüz detaylı incelemediyseniz Escher’in bu çalışmasına ciddi bir zaman ayırıp bakmanızı tavsiye ederim. Kafa yakabilir. Tabii film tüm bu zeki kargaşa yetmezmiş gibi, tabiri caizse ancak deneyimli LSD kullanıcılarının tasvir edebileceği ileri düzey saykodelik görseller de kullanmış. Kuantum dolanıklık, spinlerin soyut tasvirleri eşliğinde, neredeyse 11. boyutta dolanıyorsunuz. Daha hipster bir ifadeyle; drug-free bir saykodelik keyfi yaşamak isteyenler hemen önden buyursun. Özellikle Karanlık Boyut adı verilen ve Dormammu başta olmak üzere kötü güçlerin geldiği, varlıklarını sürdükleri bu boyutu gördüğünüzde bahsettiğim şeyi daha iyi anlayacaksınız.