Dünyadaşız

1. Bu evren

belki nicelerinden.

Ortak yuvamız

bu gezegen.

2. İnsanım.

Başka canlılarla canım.

Doğanın parçasıyım.

Emek ve dayanışmadan yanayım.

Haksızlık ve şiddete karşıyım.

İnsan olarak haklarım,

Dünya Barışı için görevlerim var.

Katkılar katkılara yol açsın.

3. Can değerli,

an değerli.

Kuşkudan korkan

doğrudan korkar.

Haklılık tehlikelidir:

gaddarlaştırabilir.

“Öldürmeyeceksin,”

denmiş eskiden.

Ek: “Usunda bile.”

Ölüm istemek tepkiden:

Ölme, geliş.

, gelişsin.

Belki buluşulur

iyi bir noktada.

4. “Uy,” mu dendi?

Varsayımlar neler? Açılar?

Yön? Yöntem? Yönetişim?

“Usda usta” sorar,

üşeneni yorar.

“Us evreni” çokluk demek:

Ner’de teklik, or’da peklik.

Bilimsiz inanç yaya bırakır.

Tek ağız sığ kalır;

yalnız beyin boşalır.

5. Dünyadaşız.

Mağara resimleri…

eskiden beri.

bin yıl…

Zihin sınırsız, süre sınırlı.

Doğan ölür. Son var.

Sonra yeni kuşaklar.

Sevinçle yaşa:

Verimlerle buluşalım,

oluşalım

ki kıvançla ölelim

gülümseyerek.

Yeni çiçekler açar

belki bizden izlerle.

Bu da böyle bir serüven.

Yer al, yap, ol –istersen.