Yeni yılda herkes gibi ben de modern yaşamın gereği birçok elektronik posta kutlaması aldım ve gönderdim

Yeni yılda herkes gibi ben de modern yaşamın gereği birçok elektronik posta kutlaması aldım ve gönderdim. 2012 Cumhurbaşkanlığı seçimleri yaklaşırken, Fransa’da giderek güçlenen aşırı sağın hissedilen varlığı, Nicolas Sarkozy’nin yeniden seçilebilmesinin hala mevcut olasılığı, Sosyalistlerin en kuvvetli adayının (Dominique Strauss-Kahn) soldan uzak olması (hatta liberalliğiyle giderek sağa yaklaşması) derken, moraller uzun süredir en düşük düzeyini görmekteydi. Taa ki 90 yaşını kutlayan Parti Communiste Français-Fransız Komünist Partisi’nin (FKP) resmi sitesindeki yeni yıl kutlamasını görene kadar !

FKP sitesinde yılın son haftası yerleştirilen bir videoda, Cumhurbaşkanı Sarkozy’nin geleneksel yıl sonu konuşması usta bir ses montajı ile değiştirilip, keyifli bir parodi şeklinde değiştirilmişti.(Fransızca bilenler için bakınız : http://www.pcf.fr/ veya

http://www.dailymotion.com/video/xgbj27_voeux-2011-de-nicolas-sarkozy_news). Ve 28 Aralık gecesi yeniden erişilebilir olmadan önce nasıl bir tesadüf ise, bir süre Dailymotion sitesinden “yok olmuştu”.

 1930 ile 1970 yılları arasında, yarım asıra yakın bir süre Fransız solunun önderliğini yaptıktan sonra, yaklaşık 40 yıldır FKP’nin azalan desteği 2007 başkanlık seçimlerinde yüzde 1,93’i geçemiyerek, son yıllarda en düşük seviyesine ulaştı. 20. yüzyılda Fransız siyasi tarihine damgasını vurmuş oluşumlarından biri olan FKP, 90. yıl kutlamalarını sessiz sedasız yaşadı. Son otuz yılda kayıtlı üyelerinin yarısından fazlasını kaybeden parti, 2007 yılında düzenlenen (son) genel seçimlerde 14 milletvekili çıkartabilmişti. Fransız senatosunda 21 koltuk dışında, Fransız komünistlerinin Avrupa Parlamentosu’nda da 2 vekili mevcut. FKP’in Fransa’daki varlığı en çok yerel yönetimlerde hissediliyor. 93 belediye başkanının yanısıra, çeşitli bölge meclislerinde 232 üyesi bulunuyor. Ancak 30 000 nüfustan fazla kentlerdeki başkan sayısı 28’i geçmiyor.

Partinin gayrı resmi yayın organı gündelik L’Humanité gazetesinde, bizde pek alışılmamış bir entelektüel dürüstlükle, şu sözler yer alıyordu : “Fransız Komünist Partisi uzun zamandır işçi hareketinin kaçınılmaz avangartı olmadığının bilincinde”. Öyle ya, 2007 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde partinin adayı Marie-George Buffet toplam oyların yüzde 1,93’üyle yetinirken, Fransız işçilerinden aldığı oy oranı yüzde 4’ü geçmiyordu...

Buna rağmen, geçtiğimiz yıl Fransa’yı sarsan emeklilik reformuna karşı gösterilerde FKP bayrağı altında sayıları giderek artan genç komünistler yer alıyordu. Kuruluş yılı 1920’deki militanlarla bugünkü antikapitalist ve antiliberal gençler arasındaki ortak nokta, tarihçilere göre parti mekanizmasının ötesine geçmek ve hizmet etmek arzusu. Partinin yeni Genel Sekreteri Pierre Laurent, 90. yıl kutlamalarında “21. yüzyıl komünizminden” söz etse de, bundan ne kastettiğini kestirmek henüz mümkün değil. FKP 2012 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde aday çıkartmayıp, Sosyalistlerin sol kanadından ayrılarak kurulan Sol Parti başkanı Jean-Luc Mélenchon’un yanında yer alırsa, parti kimliğine gölge düşürebilir. Öte yandan, Sosyalistlerin adayını desteklerse, bu kez de parti tümden dağılabilir.

Yaşadığımız günler antikapitalist, antiliberal mücadelenin yeniden filizlenmesinin müjdecisi. Ölüm-kalım savaşı veren partinin, iyimser ihtimalle yapabileceği, bu mücadelenin bir ortağı olarak en azından son günlerini uzatmak ve yok oluş sürecini yumuşak geçirmek. Yaşlı kurt postu kolay bırakmak niyetinde değil.