Işık ol, karanlıksa.

Doğ yeniden.

Doğur kendini. Doğurul.

Can ol.

Tan ol.

Doğrul.

Oku, sorularla.

İnsan sözü bu da,

her söz gibi.

“Gök Tanrı” Asya’dan

anılacak bir armağan.

Ey Gök Can,

doğa zengin, engin,

doğurgan, doğurtkan,

öncesiz, sonrasız

belki; ve bu evren

yalnızca biri

nice evrenden

-gelmiş, gelecek.

Kim bilir? Kimse

-en azından şimdilik.

Bunun için bilim var.

Doğurgandır sorular.

Kulak ver yaşama sevincine.

İyi değer sağlam eyer.

“Yolun açık olsun,” denir ya,

açıksa saygı duy açanlara,

değilse açmaya çalış,

açamasan da katkın olur.

Çok tohum gerekir

bir tutam bitki için.

Zehir birikir;

sanatla gider kir.

Sömürgen güç

eğriye doğru der,

doğruya eğri: Korkutur,

beyin yıkar. Amacı çıkar.

“Çözüm” der,

düğüm -beter!

Durum zor. Sor:

Kan –daha ne kadar?

Nerede ortak yarar?

Hele varken sınıflar?

Kâr için bunca zarar.

Adalet çaba ister; ter.

Hakikat gibi. İnancı

hakikat sanan tehlikeli:

Bağlandığı bir güce tapar,

vahşet yapar, güç kapar,

vahşet yapar yine;

soruyla bakmaz kine.

Emindir;

zulüm için zemindir.

Baştan aşağı kibir;

farkında değildir.

Özgürleşmek mi,

leşleşmek mi?

İşte sorulardan biri.

Kurtul kul kılıştan.

Kurtul kılıçtan.

Öz gür olsun.

Sorumlu say kendini.

Engeldir dayatılan,

çoğu zaman. Sorgula

her kılıktaki dini.

Her can biraz bilge,

her bilge kusurlu can.

Bilgeliği kılavuz kıl.

Ortak akıl iyi mi?

Yeğdir bileşik akıl.

Üstündür dişi:

ölümüne doğurur.

Sevgiyle, emekle yoğurur.

Dişi, er… Kim ne der

ise kendine,

el ele yeşerir yer.

İnsan emekle doğadan.

Afrika ana kıta.

Dünya ortak yuva.

Yaşamakla ne öğrenilir?

Yaşamak, yaşatmak.

Özenle yaşa ki

huzurla ölebilesin. Sevenler

“Verimli yaşadı,” desin,

sevinsin senin için.

Esin ol. Besin.

Hoşça kalın, Gök Canlar.

Ey duyarlı vicdanlar,

sürsün olumlu izler.

Her yanıt bin soru gizler.

Katkılar katkılara yol açsın.