Nicedir beklenen: ben.
İlâhî görevle yücelen,
yücelten. Nicedir
gülemeyen. Her an
bin dert, heyecan. E
hak yolunda bu can.
At izi belirir,
kâfir delirir, “İt izi,” der. Dikkat:
Şer sanılır hayır,
hayır sanılır şer. Okul mu? İtaat: kul.
Hele yanıma sokul.
Başım başındır:
eğ ki eğdir.
Yiğitlikse şüphe,
itlik yeğdir.
Biat eden yükselir
ta cennete kadar;
etmeyen bîat kalır,
bîad olur,
cehenneme yarar.
Gözüm ol her yerde.
Sözüm ol, öt ki
at sanılan itler
def ola
kutlu buyrukla.
Kurnazdır bukalemun:
bak, bu kalem un;
uyumla fetih umudun.
Tehlike varsa büzül.
Gölgem ol, usulca süzül.
Asıl can iman;
ötekiler kurban.
İşte kan: al,
ekmek ban.