İstifa; kişisel anlamda ya da, kurumsal anlamada yapılan işlemdeki olumsuz sonuçların giderilmemesinden dolayı sorumluluk sahip insanların sürecin dışına çıkmalarının neticesidir.

İstifanın alınması; tüm verilerin incelenmesi neticesinde, karar olarak varılan sonuçtur.

Şimdi Sayın Aykut Kocamanın verdiği kararın tepkilerini incelediğimizde sonucun istenilen olmadığı gibi ortak bir payda ortaya çıkmaktadır.

Fenerbahçe Kulübünün teknik direktörünün verdiği kararlarda hata payının sıfıra yakın olması gerekmektedir.

Çünkü kendi belirttiği üzere “ Görevde gelebilecek en son nokta” olarak kendine hedef koymuş olan Sayın Kocaman’ın hata lüksü yoktur.

Tıpkı Alex konusunda hata payının olmaması gerektiği gibi!

Liderlik ve’ karizma’ temelinde ciddi bir kültürün yansımasıdır, aksi taktirde bu kadar büyük camiayı yönetebilmek imkansız olur veya başarısızlık kaçınılmaz olur.

Profesyonellik ise; mesleki donanımlarının karşılığında, hizmetin mali yapıya döndürülmesidir.

Fenerbahçe’de Başkan, yöneticiler, futbolcuların istifa karşısında almış oldukları ortak tavrın meslek ile alakası olmayan son derce arabesk bir tavırdır.

Eğer tüm oluşumlar görevlerini eksiksiz olarak yapsalardı zaten sonuç başarılı olurdu.

Hele hele futbolcuların saha içinde ki görevlerini bir kenara bırakıp Sayın Kocamana yalvarmalarının resmi bizim aile fotoğrafımızdan başka bir şey değildir.

Sürecin işleyişi ise; maddi portföy ile insan faktörlerinin çelişkisinin analizi çok iyi yapılması gerekir çünkü hiçbir şekilde kurumsal bir Fenerbahçe’nin davranış modellerini ortalıkta görememekteyiz.

Tüm yapı maalesef sürecin iyi işlemediğini göstermektedir.

Ne istifanın kendisi,

Ne de işleyişin kendisi…

Süreç sadece verim kaybından başka bir şeye yaramıyor.

İstifadan sonra aynı bir başlangıç ancak sorunun yenilenmesini geciktirir.

Zararı ise daha uzun vadeli olur.