1995’te yazdığım Altın Post piyesinden:
 Dedi ki bilge tamada:
-Son dakika haberi:
“Altın Post” nöbetindeki ejderha
demin emekli edildi.
Yıllardır uykusuz; insomnia derdi.
Ofansif bir defans var şimdi.
Ayıgil Ayetes taçlı bir maganda.
İktidar temeli baskı ve propaganda.
Sınavı iksirle geçme hayali yaş.
Aslında bütün hikâye psikolojik savaş.
Bakmayın Altın Post ile böbürlendiğine.
Ondaki sahte. Aslı bizde.
Zaten altın maltın değil ha.
Sıradan koç postu. Manevî değeri var.
Yurdumuzun hâkimi olunca bir gün,
müzeye koyarız, biter bu hüzün.
Kulaktan kulağa değişmiş olaylar.
Okulda tartışma yok, resmî tarih var.
Yalan tezgâhlama bol doğrusu.
Belaya yol açar Kutsal Kara Su.
Bedrol. ‘Petrol’ diyen de var.
Nice savaşta ‘bed rol’ oynar.
Aslında bir tür sıvı işte.
Asıl bed rol sömürüşte.
Sarsıldınız, görüyorum;
inançlara ters düşen bir yorum.
İnanç özgürlüğü bedava;
bilim özgürlüğü berhava!
Dönünce doğru söylersen
inanmaz halkın sana;
deli gibi mucize bekliyor, baksana.
Koçum benim, al götür
şu postu yurduna.
Batırılmış altın suyuna.
İşe yaramayınca bu da,
halk belki kendine güvenir.
“Mucize yokmuş hayatta;
iş başa düştü!” denir.
Zafer için akıl, vicdan, emek yeter.
Git söyle halkına:  Terle biter beter.
Bu bilgelik karşısında gözler doldu.
Efsane yıkan tamada efsane oldu.