Naylon biz değiliz, 847 milyon dolarlık ihracat şampiyonları

KEMAL CAN KAYAR - kemalkyr@gmail.com

Turgut Özal’ın sırtına basıp yükseldiği küçük burjuva imalatçısının yıkıldığı bir dönemde yaşıyoruz. Türkiye’de gelişen kapitalizm yıllar içinde devletin de desteğiyle üretime dayalı kapitalizmi yıkıp yerine sermayeye dayalı finans kapitalizmini geliştirdi. İçine yuvarlandığımız yeni sistemde bir taraf gereğinden fazla zenginleşirken, diğer taraf sadakalara mahkum ediliyor. Özal’ın kısmen yol verdiği gelir uçurumunda açılan delikler de, Avrupa benzeri vergi denetimleriyle kapatılmaya çalışılıyor. Naylon fatura şimdilerde son demlerini yaşasa da bir zamanlar gayr-i meşrunun devlete karşı kullandığı su tabancasıydı. Adları bizler de saklı kalsın, bazı imalatçının da en büyük müttefikiydi faturacılar. “AKP’nin bize en büyük yanlışı, küçük gayr-i meşruyu bitirmesi oldu. Şimdi daha büyük dümenler dönüyor. Sonuçta kaç kişi ekmek yiyordu bu sayede” diyen Hikmet Abi naylon fatura işine bir zamanlar elini sürmüş biri olarak bize naylon faturacılığın neden yok olmak üzere olduğunu anlattı.

MERDİVEN ALTI İŞLETME MECBURDUR NAYLON FATURA ALMAYA

Naylon Fatura işi legal bir iş değildir biz bu işi hiçbir şekilde övmüyoruz. Naylon faturanın tercih edilmesinde en büyük sebep devletin vergilerinden kaçınmaktır. Fazla kâr ettiği anlaşılmasın diye genellikle üreticiler gerçek olmayan faturalar satın alırlar ve bu sayede gideri arttırarak karı düşürmüş olurlar. Düşük kar da düşük vergi demektir yüzde 5’le faturayı satın alır yüzde 18 vergiden kurtulmuş olur. Bu sayede çok mal varlığı kazananlar olmuştur. Ama naylon faturayı bir diğer tercih edenler de merdiven altı işletmeler diye tabir edilen yerlerdir. Bu işyerlerinin hiçbir resmiyeti olmadığı için faturayı dışardan satın almak zorundadırlar. Aslında bu tarz yerler hep baba mesleğini devam ettiren küçük yerlerdir. Bu adamlar zaten geçinecek parayı zor kazanırlar, o yüzden vergi vermekten kaçınırlar. Bu adamların yaptığı illegal iş aslında büyük para babalarının ki yanında çok çocuksu kalır ama maliyeciler ara sokaklarda fıldır fıldır böyle yerler ararlar bir şeyler kopartabilmek için. Size soruyorum merdiven altı diye öcü gibi gösterilen yerin kazandığı para ortada. Bu adamların hiçbirinin trilyonları yoktur.

LALELİ'DE BUNA GÖZ YUMDULAR

Gedikpaşa yıkıldı, Laleli yıkıldı, neden çünkü küçük imalat bitti. İmalat işi yapan hemen hemen herkes naylon fatura kullanmıştır. Naylon fatura daha çok tekstil sektöründe ve buna benzer işlerde kullanılırdı. Laleli’de bunun çok fazla denetimi de yapılmazdı bir şekilde buna göz yumulurdu yani. Sonuçta Laleli’den önemli bir döviz girerdi ülkeye, devlet bunun ötesini berisini sorgulamazdı.

PATATES BASKIYA MÜHÜR VURULURDU

Şimdi bilgisayarlı sisteme geçtik diye artık bu işi yapmak çok zor. Bilgisayardan bile kesilen faturanın naylon olup olmadığını anlayabiliyorlar. Eskiden bilgisayar yokken ortada şirket olmadan, patates baskı maliye mührü basılıp fatura bile yazılırdı. Yakalanman için anca şansız olman gerekirdi. Fatura incelemeleri sayısal loto gibi rastgele yapılırdı. İhracatta her zaman bu işi daha sıkı tutarlardı tabi. Sonuçta orada bir geri KDV ödemesi oluyor. İhracatta iş çevirmek büyüklerin meziyetiydi. Özal döneminde bu hayali ihracat işi çok organize yapıldı. O dönemde bu iş devlet politikasıydı.

ASIL NAYLONCULAR EV PARASIYLA 847 MİLYON DOLAR KAR EDENLER

AKP’nin bize en büyük yanlışı, küçük gayr-i meşruyu bitirmesi oldu. Sonuçta kaç kişi ekmek yiyordu bu sayede Şimdiyse bundan çok daha büyük yöntemler kullanılıyor. Baksana adam ev parasıyla 500 bin lira sermayeyle, 847 milyon dolar ihracat yapıyor. Şimdi burada naylon bir iş yok mu. Çocuk mu kandırıyorsunuz asıl büyük nayloncular onlar işte. Bunu hayırseverlikle, şampiyonlukla kapatmaya çalışıyorlar. Devletin gücü hep küçüklere yeter. Yanlış anlamayın ben insanlar vergi kaçırsın demiyorum. Küçük üretici devletin uygulamaları altında ezilirken, insanlar ekmek parası için bazı illegal işlere yöneliyor. Fakat büyüklerin yaptıkları anca aralar bozulduğu zaman ortaya çıkıyor.