ABDAL: “Yürür asfalt ovalarda abdal.” Vay!

BALBAL: Necatigil’in en ‘sahici’ şiiri. ‘Sahiden yazdım mı?’

CAM: “Akşam en/cam ve keyy”

ÇOCUKLAR: “Biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydı.”

DİVAN: Necatigil şiiri bir ‘Cumhuriyet Divanı’ da sayılır.

EVLER: in şiir hali, şair hali, insan hali, derviş hali.

FİLİGRAN: “Kimi şiirler/Okunur arkasında/Kendi ateşiniz varsa.”

GURBET: Şiirin ardı gurbet. Sanırım ‘asri gurbet’.

HASRET-HİKMET: Belki de asıl gurbet burçları.

HÜTHÜT: “Necatigil yok şimdi”den “Necatigil çok şimdi”ye.

ISTAMPA: “Suçtur uzun yaşamak.” dedi ve mührünü bastı.

İKİ: Başına yürürken, “Susanlara hiçbir şey sormayınız.”

JALUZİ: Hep yarı yarıya örtüktü Necatigil şiirini yazarken.

KORKU: Çocuklar...”Ya onlar küçücük kalırsa ardımızda?”

LADES: “Ölüm, sen beni aldatamazsın,/Aklımda!”

MEDDAH İSMET: Necatigil’in benzemek istediği Beşiktaşlı meddah.

NİLÜFER: Herkes için şiir: “Beni bana gösterecek...”

ORTAYURTTAŞ: Garip’in ‘küçük insan’ıyla İkinci Yeni’nin ‘birey’inin bireşimi.

ÖDEME: Necatigil’in ve şiirinin adeta varlık nedeni: ‘Öderim.’

PEYGAMBER: “Katlanmak babında/Her iyi şair/De biraz peygamberdir.”

RUHSAL DURUM: “Şiiri onda buldum” der Necatigil.

SAKLI SU: Şiiri kaynağından çıkaran Necatigil için söylenmiştir.

ŞİİR: En çok Necatigil’e benzediği için sevdiğimiz şey.

TESTİ: “Birleşik kapları ömrün,/Anlatır bütünü bir parça.”

UMU: “Olmadık yerde ölmemizle kalırız, fazla umma!”

ÜZGÜNLÜK: Onun ‘merhamet burcu’ndaki kadim duygusu.

VE: Şairler boşluğa yazsalar da, boşuna yazmazlar.

YÜZ: Necatigil şiirinin yüzlerce yıl yaşayacağı inancıyla.

ZEBRA: “Bir sirkten ötekine gez/Dirilirim,--diriniz!”

(Necatigil Alfabesi’ni Gümüşlük Akademisi Yazı Alıştırmaları grubundan Tuba Uzer’in değerli katkılarıyla hazırladım. Teşekkürler.)

necatigil-alfabesi-128912-1.