Necatigil alfabesi
ABDAL: “Yürür asfalt ovalarda abdal.” Vay!
BALBAL: Necatigil’in en ‘sahici’ şiiri. ‘Sahiden yazdım mı?’
CAM: “Akşam en/cam ve keyy”
ÇOCUKLAR: “Biz bu kadar eğilmezdik çocuklar olmasaydı.”
DİVAN: Necatigil şiiri bir ‘Cumhuriyet Divanı’ da sayılır.
EVLER: in şiir hali, şair hali, insan hali, derviş hali.
FİLİGRAN: “Kimi şiirler/Okunur arkasında/Kendi ateşiniz varsa.”
GURBET: Şiirin ardı gurbet. Sanırım ‘asri gurbet’.
HASRET-HİKMET: Belki de asıl gurbet burçları.
HÜTHÜT: “Necatigil yok şimdi”den “Necatigil çok şimdi”ye.
ISTAMPA: “Suçtur uzun yaşamak.” dedi ve mührünü bastı.
İKİ: Başına yürürken, “Susanlara hiçbir şey sormayınız.”
JALUZİ: Hep yarı yarıya örtüktü Necatigil şiirini yazarken.
KORKU: Çocuklar...”Ya onlar küçücük kalırsa ardımızda?”
LADES: “Ölüm, sen beni aldatamazsın,/Aklımda!”
MEDDAH İSMET: Necatigil’in benzemek istediği Beşiktaşlı meddah.
NİLÜFER: Herkes için şiir: “Beni bana gösterecek...”
ORTAYURTTAŞ: Garip’in ‘küçük insan’ıyla İkinci Yeni’nin ‘birey’inin bireşimi.
ÖDEME: Necatigil’in ve şiirinin adeta varlık nedeni: ‘Öderim.’
PEYGAMBER: “Katlanmak babında/Her iyi şair/De biraz peygamberdir.”
RUHSAL DURUM: “Şiiri onda buldum” der Necatigil.
SAKLI SU: Şiiri kaynağından çıkaran Necatigil için söylenmiştir.
ŞİİR: En çok Necatigil’e benzediği için sevdiğimiz şey.
TESTİ: “Birleşik kapları ömrün,/Anlatır bütünü bir parça.”
UMU: “Olmadık yerde ölmemizle kalırız, fazla umma!”
ÜZGÜNLÜK: Onun ‘merhamet burcu’ndaki kadim duygusu.
VE: Şairler boşluğa yazsalar da, boşuna yazmazlar.
YÜZ: Necatigil şiirinin yüzlerce yıl yaşayacağı inancıyla.
ZEBRA: “Bir sirkten ötekine gez/Dirilirim,--diriniz!”
(Necatigil Alfabesi’ni Gümüşlük Akademisi Yazı Alıştırmaları grubundan Tuba Uzer’in değerli katkılarıyla hazırladım. Teşekkürler.)