Nesnel bakışla,
hepimiz öznelizdir
ölene dek. Sonra
saf nesne oluruz;
anısız, acısız, hazsız,
isteksiz, esefsiz,
çelişkisiz, benliksiz,
bizsiz, onlarsız.
Geride izler bırakarak
-iyi, kötü- er geç
unutulmak üzere.
Kimi izler sürer
bırakanlar unutulsa bile;
değişken değerlendirmeler,
aşılımlar, silinişler
ve birden
yeniden beliriş
ya da belirmeyişlerle.
Belki
yüz trilyon yıl sonra
bu evren gibi.
Sonrasız.
Tanrıçalar, tanrılar
geçmişte kalarak.
Ya da sarsıcı bir
gülümseyiş gibi
bir titreşimle
başka bir evren
belirir belki.
İyi dileklerimizi
algılamayan.
Ya da algılayan, belki
“bilinç” dışında;
onu daha ilginç
bir yolculuğa
yönelterek.
• • •
Artshop Yayınevi’nin
kurucu ışıkları
Vedat Akdamar ile
eşi Şenay Hanıma,
Barış Manço KM’de
düzenledikleri
‘Sanatla 55 Yıl’
etkinliğimiz için
şükranla adıyorum,
bu yeni şiiri.