Pandemide sağlık emekçisi olmak

NURSEL YÜCESOY / SES İzmir Şube Eş Başkanı

Çin’de başlayıp bütün dünyayı etkisi altına alan koronavirüs salgınında, ülkemizde de ilk vakanın açıklandığı 10 Mart 2020 tarihinden bugüne vaka sayısı hızla artmaya devam etmiştir. Aslında açıklanma tarihi vaka açısından doğru kabul edilecek olsa dahi, aldığı yetersiz önlemlerle Sağlık Bakanlığı’nın salgınla ilgili bir acil eylem planının, yeterli eğitim ve donanıma sahip olmadığı aşikârdır. Salgının başladığı ilk günden itibaren biz sağlık emekçileri salgınla başbaşa kaldık. Bir yandan koruyucu ekipmanların yoksunluğu ile mücadele ederken, diğer yandan da hasta sayısı arttıkça bulaşa maruz kalıp, bir bir hastalanmaya başladık. Maalesef bazılarımız hayatını kaybetti. İzmir’de bugüne kadar yaklaşık 400’ün üzerinde sağlık emekçisi arkadaşımız Covid-19 tanısı almış, bir kısmı hastanelerde yatarken, bir kısmı da evlerinde izole edilmiştir. Zaman içinde koruyucu ekipman sıkıntısı giderilmeye çalışılmış ancak şimdi de standartlara uygunluğu olmayan kalitesiz malzemelerle çalışmamız reva görülmüştür.

Önceden de var olan yemek sorunları daha da artarak, günlük besin ihtiyacından uzak, hatta kumanya dağıtımı halini almıştır. Sağlık emekçilerinin çoğu ailelerine risk taşımamak adına hem onlardan uzak kalmayı hem de koşulları iyi olmayan yemek, çamaşır yıkama vb ihtiyaçlarının karşılanamadığı misafirhane ve yurtlarda kalmaya mecbur bırakılmıştır.

Çalışma saatleri 24 ya da 12 saat devam etmekte, bu da hem bulaşa maruz kalmayı artırmakta, hem de dinlenme olanağı sağlamamaktadır. Sağlığımızın korunması için en fazla 6 saatlik çalışma vardiyalarında çalışmamız gerekmektedir. ‘Yaşatmak için yaşamak istiyoruz’ u öncelediğimiz yerden devletin birinci önceliği sağlık çalışanlarının sağlığını korumak olmalıdır. Covid-19 tanı testlerini tüm çalışanlara 5 günde bir rutin yapılmasını talep etmekteyiz ama klinik belirtiler olmadan yani hastalanmadan hiçbirimize tanı testleri yapılmıyor. Şüpheli durumlarda dahi 5 günlük ev izolasyonunun ardından yapılan test negatifse işe dönüş yapılıyor.

Pandemi süresince bunca yoksunluk ve sıkıntı içinde hizmet üretmeye devam eden sağlık emekçileri şiddete maruz kalmaktan da geri kalmıyor. Şiddet yasasının yetersiz ve yaptırımsız olduğunu, Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi yoğun bakım servisinde yatan, Covid-19 tanılı, durumu ağır olan hastanın vefatı sonucu, hasta yakınlarının pandemi kurallarını da hiçe sayarak servise dalıp, Dr. Esra Ersöz Genç’i darp ettiğinde üzülerek şahit olduk. Maalesef faillerinin serbest kalması yine yeniden bu şiddete maruz bırakılacağımızın beyanıdır.

Sağlıkta dönüşümle birlikte sağlık alanı bir ticarethaneye çevrilip sağlık emekçilerinin ve halkın yararını önceleyen bir yerden değil, tamamen sermayenin faydasını önemseyen bir yerden hizmet vermeye başlamış, bununla birlikte performans sistemi çalışma alanlarımıza yerleşmiştir. Performans ödeme şekli çalışanlar arasında eşit, hakkaniyetli bir dağılım yapılmadığından, iş barışını bozan moral motivasyonu düşüren bir uygulama olmuştur. Pandemide açıklanan performans ödemesi tam da bunun ispatı olmuş, salgın riskine maruz kalan hastane temizlik çalışanları, tıbbi sekreter, şoför ve birinci basamak aile hekimliği bundan faydalanamamıştır. Biz sağlık emekçileri adaletsiz bir şekilde dağıtılan, hatta bazı sağlık çalışanlarına hiç dağıtılmayan bu performans sisteminin acilen kaldırılarak insanca yaşam koşullarına uygun, yoksulluk sınırının üzerinde, tüm sağlık iş kollarında çalışan emekçilere ayrım yapılmadan temel ücret ödenmesini talep ediyoruz.

Bütün olumsuzluklara rağmen biz sağlık emekçileri halk sağlığına inanarak bu zor zamanlarda ve her zaman dayanışma içinde olacağımızı, hiçbirimizin yalnız olmadığını belirterek hepimize kolaylıklar diliyorum. Sevgi ve dayanışmayla...