Plaspak işçileri: Dayanacak gücümüz kalmadı
Çorlu’da kadın işçilerin çoğunlukta olduğu temizlik bezi, mob, sünger üretimi yapan Plaspak fabrikasında işçiler 12 saat çalışmaya mecbur bırakılıyor.
Çalışma koşullarının ağır olduğunu belirten Plaspak fabrikasında çalışan kadın işçiler, günde 12 saat çalışmak zorunda bırakıldıklarını dile getirdi. İşçilerden Elif Sağıroğlu, bu koşullara dayanacak güçlerinin kalmadığını ifade etti.
Evrensel'in haberine göre; Çorlu’da kadın işçilerin çoğunlukta olduğu temizlik bezi, mob, sünger üretimi yapan Plaspak fabrikasında işçiler 12 saat çalışmaya mecbur bırakılıyor. Normal çalışma saatlerinin 08.30-16.30 olmasına rağmen sürekli 18.30’a kadar çalıştıklarını, buna rağmen hafta içi sık sık 20.30’a kadar da çalıştırıldıklarını dile getiren işçiler, gece çalışmasının ise 20.30’da başlayıp sabah 08.30’a kadar devam ettiğini anlattı. Sene başında fazla çalışma için fabrika yönetiminin rızaları dışında onay aldığını dile getiren işçilerden Elif Sağıroğlu, “Yılın başlarında bize fazla mesaiye kalmak için onay kağıdı dağıttılar. Biz imzalamak istemedik. İmzalamayan birkaç arkadaşı fazla mesaiye bırakmadılar ama servis de vermediler. Bize kendi imkanlarınız ile gidin dediler. Kadınlar gece yola çıkıp nasıl gitsin? Mecburen imzaladık” dedi.
FABRİKA KAPISI İŞÇİLERİN ÜZERİNE KİLİTLENDİ
Fabrikadaki ağır çalışma koşullarının işçileri canından bezdirdiğini vurgulayan Sağıroğlu, şöyle devam etti: “Ben 6 yıldır bez kesme makinesinde çalışıyorum. 12-15 dakikada 25-30 kilo bez toplarını kaldırarak makineye takıyorum. Yani günde 12 saat çalıştığımda günlük 2 tona yakın bez toplarını kaldırmak zorunda kalıyorum. Bu çalışma temposu bende sırt ağrıları, boyun ve bel fıtığı ile boyun düzleşmesi yaptı. Çalışırken ve eve geldiğimde sırt ve boyun ağrılarından duramıyordum. Bütün bunlara yaptığımız itirazları hiç dikkate almadılar. Normal çalışma süresi bitip çıkmak istediğimizde de servis ayarlamıyorlar. Bir keresinde fabrikanın çıkış kapısını bile üzerimize kilitledikleri oldu. Hamile olan kadın arkadaş fazla mesaiye kalmadığından dolayı aylarca tek başına yola çıkıp minibüs ile gitmek zorunda kaldı.”
Erken çıkmak istediklerinde ise ‘Herkes buranın kurallarına göre çalışacak, işinize gelmiyorsa gidebilirsiniz’ yanıtını aldıklarını dile getiren Sağıroğlu, “İşler yetişmediğinde hakaretlerle karşılaşıyorduk. Bu baskılara ve çalışma düzenine dayanacak gücümüz kalmadı” dedi.