Ekonomik kriz, hayat pahalılığı sağlık emekçilerinin il tercihlerini de etkiledi. İstanbul, İzmir, Ankara gibi kentlerde ebe, hemşire, fizyoterapist, çocuk gelişimi gibi alanların atama puanları düşerken; Adana, Bingöl, Diyarbakır gibi illerin atama puanlarının yükselmesi ise dikkat çekti.

Sağlıkçılar büyük şehirlerden kaçıyor
Sağlıkçılar, sık sık geçinemediklerini söyleyerek alanlara çıkıyor, eylemler yapıyor. (Fotoğraf: TTB)

Sibel BAHÇETEPE

Artan hayat pahalılığı, kira bedellerinin yüksekliği kamu emekçilerinin çalışmak istediği il tercihlerini de etkiledi. Sağlıkçılar artık büyükşehirleri çok fazla tercih etmiyor. Son atama puanlarına bakıldığında İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa gibi büyük kentlerin psikolog, çocuk gelişimi, ebe, hemşire gibi alanlardaki atama puanlarının düşmesi, Adana, Antep, Diyarbakır, Urfa gibi illerin puanlarının yükselmesi dikkat çekti. “Geçinemiyoruz, büyük şehirlerde yaşamak çok pahalı. Ev kiraları, elektrik faturaları, doğalgaz derken ayın ortasında maaş bitiyor” diyen sağlık emekçileri seslerinin duyulmasını istiyor.

ANADOLU’YA GÖÇ VAR

Sağlık Bakanlığı 2022 Sözleşmeli Personel Pozisyolarına Yerleştirme sonuçlarına bakıldığında çeşitli branşlardaki sağlıkçı atamalarının puanlarının büyükşehirlerde daha düşük olduğu, Anadolu’da ise yükseldiği görüldü. KESK'e bağlı Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) Ankara Şube Eş Başkanı Kubilay Yalçınkaya, sağlıkçıların büyükşehirlerde artan hayat pahalılığı nedeniyle görev yapmak istemediğini ve tercih etmediğini, bunun puanları da etkilediğini anlattı. Yalçınkaya “Geçen ay Sağlık Bakanlığı’nın gerçekleştirmiş olduğu hemşire atama sonucuna göre; İstanbul’a 74 puanla, Ankara’ya 76 puanla, İzmir’e 78 puanla, Bingöl’e 82 puanla, Diyarbakır’a 81 puanla yerleştirme gerçekleşmiş. Eskiden doğu illerine taşraya daha düşük puanla yerleştirme olurken şuan büyükşehirlere daha düşük puanla yerleştirme gerçekleşiyor” diye konuştu.

KİRA YARDIMI KESİLDİ

Yalçınkaya, 2005 yılına kadar kamu emekçilerine kira yardımı yapıldığını ancak daha sonra kesildiğini kaydederek şöyle devam etti: “Sendikamızın 2022’de yaptığı ‘Ekonomik ve sosyal durum’ anketinde sağlık ve sosyal hizmet emekçilerinin yüzde 47’si kirada oturduklarını beyan ederken, kiracı sağlık emekçilerinin yüzde 96’sı artık ev sahibi olmayacaklarını belirtmişti. Sağlıkçılar geçinemiyor. Anadolu’ya doğru göç var. Acilen kirada oturan evi olmayan tüm kamu emekçilerine kira yardımı yapılmalıdır.”

Kubilay YALÇINKAYA, SES Ankara Şube Eş BaşkanıKubilay YALÇINKAYA, SES Ankara Şube Eş Başkanı

İKİ ÜÇ KİŞİ BİR EVDE

SES Bitlis Şube Eşbaşkanı hemşire Serkan Dündar ise yaşadığı ilde bile konutların fiyatlarındaki artışa dikkat çekerek “Şu an Bitlis’te bile yeni göreve başlayan ve ev tutan arkadaşlar 1+1 evlere 3 bin TL veriyor. Bitlis’teki evlerin fiyatları da 1 milyon TLyi geçti. Ev almak, araba almak artık hayal... Sağlıkçı artık büyük şehirde yaşamak istemiyor, yaşayamıyor. İki üç kişi bir araya gelerek bir ev tutuyor, bu şekilde hayatına devam ediyor. İnsanlar İstanbul’dan Ağrı’ya, Antalya’dan Urfa’ya gelmek istiyor” değerlendirmesini yaptı. Ankara’da bir kamu hastanesinde hemşirelik yapan Neşe A. ise yaşadıklarını şu sözlerle anlattı: “Ankara’da 4 bin 500 TL’den düşük ev kirası yok. Aldığımız maaşlarla geçinemiyoruz. Ayın 15’inde maaşımız kalmıyor. Çoğumuzun kredi, borcu var, maaşımız faturalara, kredi borçlarına gidiyor. Maaşımız artmasına karşın alım gücümüzde değişen hiçbir şey yok.’’

İstanbul'da devlet hastanesinde hemşire olan Aykut B. ise Şırnak, Iğdır gibi illeri ilk sırada yazdığını ancak İstanbul'a tayininin çıktığını belirterek "Bu kentte yaşamak çok zor. Maliyet en büyük sebebi, alınan maaş 11 bin 200 TL. Maaşın yarısı kiraya gidiyor. Ev kiraları 7-8 bin TL. İnsanlar artık İstanbul'a gelmekten korkuyor" dedi.

***

EN ÇOK GÖÇ VEREN KENT

Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) geçen günlerde ilk kez açıkladığı iç göç istatistiklerine göre geçen yıl 2,8 milyon kişi iller arasında göç etti. İstanbul, Ankara ve İzmir hem en çok göç veren hem de en çok göç alan iller oldu. İstanbul’dan gidenlerin ilk nedeni ‘aileden birine bağlı göç’ olurken ikinci nedeni daha iyi konut ve yaşam koşulları oldu. Göç eden her 100 kişiden 20’si daha iyi konut ve yaşam koşulları için gitti.