Aşağıdaki şiiri, 07 Ekim 2001 tarihinde, akşam haberlerini izlerken saat 17.15’te yazdım ve bugüne kadar hiçbir sözcüğüne dokunmadım. O dakikada kalemimin ucuna ne geldiyse onu kâğıda döktüm. Neredeyse 11 yıl olmuş…

07 Ekim 2001 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri’nin o zamanki başkanı George Bush, “terörle mücadele politikası” kapsamında 11 Eylül saldırısını gerekçe göstererek Afganistan’a savaş açmıştı.

Bu olay, televizyonlardan “son dakika” haberi olarak bütün dünyaya duyuruldu.

Bu, dünyada yapılan ilk savaş değildi elbette.

Savaşlar bugün de sürüyor.

Suriye’deki iş savaş nedeniyle ülkemiz de bu cehenneme sürüklenmek isteniyor.

Böyle olunca da aşağıdaki şiir güncelliğini hiç yitirmeyecek.

Bir daha böyle şiirlerin yazılmadığı, barış ortamında kardeşlik türkülerinin söylendiği bir dünya özlemi ile ne yazık ki, bu şiiri bir kez daha yayınlamak istiyorum.

 

ŞİİR HAKLIDIR, ŞAİR DE...

 

Televizyonun kumandasını kırdım

birinci sayfalarını da yırttım bütün gazetelerin

 

Savaşa tanık olmak istemiyorum

 

Göklerin yüzü yıldızların ışığıyla donatılmışken

kara karanlığın koynundayken yerlerin yüzü

napalm ve öfke, atom ve kin, ölüm ve bomba

yeryüzü ve gökyüzüne yağarken televizyon ekranlarından

“Sevgili seyircisi” olmak istemiyorum televizyonların

 

Naklen yayında canlı bomba olmak istemiyorum

 

Çocuklar, yaşları bedenlerinden büyük

bedenleri yaşadıklarından küçük çocuklar

mermiler mermiler oyarken

ilikleri kurumuş kemiklerini

kamera olmak istemiyorum

 

Fotoğraf makinesi olmak istemiyorum

 

O kadınlar ki, yatağın da esrarı olmaktan çıktı ruhun da

ama, esrarı en çok kim bilebilir onlardan daha fazla

acıyı ve sevinci, ilki ve sonsuzluğu, ölümü ve hayatı

napalm öfkesini, bomba kinini kusarken

kim, nasıl söyleyebilir savaşa alışmıştır diye kadınlar?

 

“Savaşı okuyan uzman” olmak istemiyorum

 

Döviz, borsa, faiz ve altın ne olacak

hayatları merminin hızından kısa çocuklar

ölümleri bombanın sesinden uzun kadınlar

kadınlar ve çocuklar ne olacak

“Gelişmelerle karşınızda” olmak istemiyorum

 

“Beni izlemeye devam edin” olmak istemiyorum

 

Ne demişti şair:

- Şiir unutmaz, “canlı yayın” yapsa da ölüm

çünkü haktır ve haklıdır şiir

akıllı silah, televizyonda “görüntü”,

gazetede “kaliteli haber” olmak istemiyorum

 

“Haber” de “Haberci” de olmak istemiyorum

 

Savaş istemiyorum

 

07 Ekim 2001 PAZAR, 19.15