Sayın Nabi Avcı, birazcık adil olmayı deneseniz!
Forbes Türkiye, Cosmopolitan, House Beautiful, Bazaar, Home, Para, Auto Motor & Sport, Sofra ve Bebeğim okuru olmasanız da adını bildiğiniz dergilerdir. Bu dergilerin yayımcısı, Sabah gazetesinin de sahibi olan Çalık Grubuna ait Turkuvaz Gazete Dergi Basım A.Ş.dir. Çoğu, örneğin Forbes Türkiye, Cosmopolitan, House Beautiful, Bazaar ABD kökenli yayın kuruluşu Hearst’e ait olup, onların yayın ilkelerine uygun olmak koşuluyla isim hakkı alınarak Türkçe yayımlanmaktadır. Bu tür dergiler, iş âleminin parasını, modasını, otomobilini, alışverişini, seyahatini, evini velhasıl bilimum fantezisini reklam unsuru olarak kullanır.
Konumuz bu dergilerin yayıncısının kim olduğu, içeriğinde nelere yer verildiği değil. Her yayın mutlaka bir ihtiyaca karşılık gelmektedir. Zamanım olsa, ilgimi çeken resimlere ben de şöyle bir göz atmak isterim. Konumuz; Kültür bakanlığının kütüphane okurlarının “edebiyat, sanat, genel kültür, tarih, felsefe, sosyoloji ve din” araştırmalarında başvuru kaynağı olarak kullanması amacıyla aksatmadan her yıl bu dergilerin her birine yüzlerce adet abone olması; eğitim, kültür, sanat, edebiyat insanlarının bir araya gelip binbir emekle kendi olanaklarıyla çıkardığı süreli yayınları kütüphanelere sokmaması.
Kültür Bakanlığı, iktidar ideolojisiyle uyumlu bulmadığı yayınlara ambargo uyguluyor. Bu izlenimi kırmak için arada bir muhalif bilinen yayınlardan aldığı olsa da onların miktar ve fiyatı düşük tutuluyor. Yandaş yayınların abone sayısı ve fiyatı her zaman yüksek olur. Hiçbir okuru bulunmayan, hatta okunsun diye bir derdi olmayıp sadece Kültür Bakanlığına satılmak için ve bakanlığın abone miktarı kadar basılan dergiler var.
Kültür Bakanlığının kara listesindeki dergilerden biri de Eleştirel Pedagoji. Bakanlık, kişilerin özveriyle çıkardığı Türkiye’nin bu önemli eğitim dergisini kütüphanelerden uzak tutmaya çalışıyor. 2015’te nedenini sordum; “bütçe imkânları dikkate alınarak fırsat eşitliğinin sağlanması adına her yıl aynı süreli yayınların yerine farklı süreli yayınlara da fırsat yaratılmaya çalışılmaktadır” yanıtını aldım. Oysa bana bu yanıtı veren daire, bu yıla kadar başka dergilere fırsat yaratmak için Çalık grubu yayınlarını hiç almamazlık etmedi. Kapağına bakarak bir yayının solcu olduğunu tespit etme yeteneğine sahip komisyon, Cemaat dergilerinin, mesela Sızıntı’nın, FETÖ dediğiniz o korkunç örgüte ait olduğunu bir türlü fark edemeyip yıllarca bu örgüte para transfer etti!
Şimdi Kültür Bakanı Nabi Avcı’ya soruyorum:
•Cosmopolitan, Forbes, Home, House Beautiful dergilerinin hiç ara verilmeden bakanlığınız tarafından alınmasının hangi kültürel ihtiyaçtan kaynaklandığına açıklık getirebilir misiniz?
•İlgili şubeniz ve yayın kurulu, yukarıda adını sıraladığım (bana göre reklam kataloğu olan) dergilerde hangi “edebiyat, sanat, genel kültür, tarih, felsefe, sosyoloji, din” bilgisine rastlamıştır?
•Sadece Kültür Bakanlığına satılmak üzere, bakanlığınızın aldığı kadar basılan, okuyucuyla buluşma derdi olmayan dergi olduğunu biliyor musunuz? İlgili biriminiz, yayın kurulunuz bunları neden ayırt etmez/edemez?
•Aylık reklam geliri yüz binlerce lirayı bulan katalog yayınlarla gerçek anlamda kültür, sanat ve bilim aşkıyla yayınlanan dergiler arasında bir fark görüyor musunuz?
Sayın Avcı, geçenlerde sizinle yapılan bir söyleşide, bakanlığınız bütçesinin genel bütçenin binde 55’i olduğunu söylediniz. Bazı zorunlu hizmetleri yerine getirmede yetersiz bulduğunuz bütçenizin nerelere harcandığını bulmanız için bu konuyu soruşturmanızda fayda var. Olur da bir soruşturayım derseniz, Kütüphaneler ve Yayımlar Genel Müdürlüğünüzün hangi yayınevlerine ayrıcalık sağladığına bakmanızı da öneririm.