Sıfıra sıfır çıkan kültür ortamı

Memlekette uzun süreli aktivitelere sahip çıkma gibi bir sorumluluğumuz var, hissediyorum. İçinde bulunduğumuz haftada Radar Live Festivali hakkında yazılmış özlem dolu yazılara sosyal medyada rastlamışsınızdır. 2006’da ilki yapılan bu festivalin ikinci yılında James, Rapture, The Magic Numbers, Nouvelle Vague, Beirut, Groove Armada, Kelis, Juliette and the Licks, The Rakes, Marilyn Manson gibi inanılmaz isimler sahne almıştı. Ben hakkında uzun uzun yazmayacağım. Daha genel bakmak istiyorum. Hani bir laf vardır genelde işveren ve işçi arasındaki hadiselerde kullanılır: Verilen haklar geri alınamaz.

Yıllar içinde eldeki pek çok şeyi kaybettik. Pek çok özgürlük kısıtlandı, pek çok hak geri alındı, pek çok yasaklanan şey var. Mekân işletmelerinden, festivallere kadar eldeki pek çok şey gitti. Tamam her şeyi yasaklara bağlayamayız. Döviz kurları ve maddi güçle kesilen biletle doğru orantılıdır festival ve konserler. O büyük konserlerin hepsine sahne kuruluyor. Pek çok insan çalışıyor, gruplara para verip ışık ses kiralaması yapıyorsunuz. Uzun yıllardır organizatör arkadaşlara “Baba nasıl geçti” dediğimizde “Sıfıra sıfır çıktık” cevabını alınca sevindik. Geneli hiç kâr etmedi. Devam edebilmeleri için tek ihtiyaçları olan şey sıfıra sıfır çıkmalarıydı. Çıktıkça da ellerinden geldiğince devam ettiler. Sponsorlar mevzunun çok büyük bir açığını kapatıyordu. Bu ne demekti? Uzun süre boyunca bunu düşünmüştüm. Sponsorlar olmasa kendi kendini idame ettirebilen bir kültür sanat piyasamız yok. Bunun pek çok örneği var dünyada. Devletler, markalar destek olur, sahne devam eder. Bizde durum tersine işledi biraz. Markaların önü öyle bir kapandı ki birkaç tanesi hariç sanata destek vereni kalmadı. Yapacak bir şey yok. Kendini göstermesi pek mümkün değilse desteği çekecektir. Kâr edemezse piyasada durmaz.

Rock’n Coke’u kaybettik, Radar Live 2 yıl dayanabildi. Küçükçiftlik Park konser ve festivallerinin önce hacmi küçüldü sonra müzik festivalleri yerini ufak ufak 'gurme/gusto etkinlikleri'ne bıraktı. Kuruçeşme Arena 'çoktan hiçe' tersine evrim geçirdi.

One Love bu yıl ilk kez ara verdi; seneye daha güçlü bir kadro toplamak istiyorlar çünkü. Elde kalan en köklü festivalse İstanbul Caz Festivali.

Aç kapıyı gir içeri
İKSV’nin 24 yıldır düzenlediği İstanbul Caz Festivali morali bozmadan, enseyi karartmadan devam ediyor yoluna. Geçen yıl Nile Rodgers konserinde yaşadığımız travma gerçekten üzücüydü. Unutmayalım ama sürekli de aynı şeyden bahsetmeyelim isterim. Geçen yıl festival bir de Joan Baez travması yaşamıştı. Her şeye rağmen Joss Stone geleceğini açıklamış ve gelmişti de. Normalde daha önce izlediğim için pas geçeceğim bu konsere gitmek boynumuzun borcuydu. Gittik ve nasıl bir enerji yaratıldığına şahit olduk. Mutluyum bu açıdan.

Önceki akşam festival 24. kez sahnesini açtı. Avusturya Kültür Ofisi Bahçesi’nde son 2 yıldır olduğu gibi dostlarla birlikteydik. Fatih Erkoç’un ve TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası’nın şefi Kamil Özler’in Yaşam Boyu Başarı Ödüllerini aldı. Fatih Erkoç’un performansı müthişti. Sesi hâlâ muazzam.

4-21 Temmuz arasında 20’den fazla mekânda 200’den fazla müzisyen sahne alacak. Kaçırmak istemediğim konserlerin başında Basel Rajoub’s Soriana Feat. Sirojiddin Juraev konseri (21 Temmuz) var. Konserde Suriyeli Mültecilere Destek Ofisi bünyesinde kurulan ve Türkiye’ye göç etmiş Suriyeli kadınların oluşturduğu Suriyeli Kadınlar Korosu’nun da konuk olacak.

Ben istemesem de yarın akşam Beykoz Kundura Fabrikası’ndaki Junun konserini kaçıracağım sanırım ama siz siz olun kaçırmayın. 10 Temmuz akşamı Swissotel The Bosphorus’ta Christian McBride’s New Jawn ve Kandace Springs, 11 Temmuz’da ise Zorlu PSM’de Joshua Redman, C. McBride ve K. Springs ve TRT Hafif Müzik ve Caz Orkestrası var. 12 Temmuz’da Kübalı müthiş piyanist Roberto Fonseca, UNIQ Açıkhava’da olacak.

Festivalde en ama en çok merakla beklediğim konser Salon İKSV’de 18 Temmuz’daki Donny McCaslin oldu. Kendisi daha 1998’de Exile And Discovery albümüyle bayıldığım bir cazcı. Aynı zamanda David Bowie’nin son albümü Blackstar’da saksofonların emanet edildiği kişi. Dikkat kesilmenizde fayda var.

Yarın akşam gerçekleştirilecek Kadıköy-Moda hattındaki Gece Gezmesi’ni, 9 Temmuz’da Fenerbahçe, Khalkedon’daki Parklarda Caz etkinliğini kaçırmayın. Hatta parka geldiğinizde bana da karşılaşınca bir selam çakın.