İSİG Meclisi’nin raporuna göre geçen ay en az 131 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Ölen işçilerin 2’si çocuk, 3’ü kadın, 2’si göçmendi. En çok ölüm yine inşaatlarda yaşandı

Şubatta 131 işçi çalışırken can verdi

Emek Servisi

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi’nin raporuna göre, şubat ayında en az 131 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi. Raporda şu bilgiler yer aldı:

*İş cinayetlerinde hayatını kaybeden 131 işçinin 3’ü kadındı. Kadın işçi cinayetleri tarım ve sağlık işkollarında gerçekleşti.
*Şubat ayında iki çocuk işçi can verdi. Bu çocuklar tarım ve inşaat işkollarında çalışıyordu.
*Ölen işçilerden 30’u, 51 yaş ve üstündeydi.
*Şubat ayında 2 göçmen işçi yaşamını yitirdi. İşçilerin ikisi de İranlıydı.

YALNIZCA 6’SI SENDİKALI

*Ölen işçilerin yalnızca 6’sı sendikalıydı. Sendikalı işçiler tarım, gıda, maden, büro ve belediye işkollarında çalışıyordu.
*Ölümler en çok inşaat, taşımacılık, güvenlik, tarım, madencilik işkollarında gerçekleşti.
*Geçen ay en çok iş cinayetinin yaşandığı iller şöyle sıralandı: İstanbul (23 ölüm), İzmir (7 ölüm), Muğla (7 ölüm), Antalya (5 ölüm), Konya (4 ölüm).

*En fazla ölüm nedenleri ise sırasıyla trafik/servis kazası, yüksekten düşme, ezilme/göçük, kalp krizi, intihar ve elektrik çarpması oldu.

ÇIĞ DÜŞTÜ, 27 İŞÇİ ÖLDÜ

Van Bahçesaray’da çığ sonucu yaşanan ölümlere de değinilen raporda, kurtarma çalışmalarında görevlendirilen 2 iletişim, 1 karayolları, 3 belediye işçisi ile 20 güvenlik görevlisinin çığ altında kalarak yaşamını yitirdiği belirtildi. Bir işçi ise ilk düşen çığın altında kalarak can verdi.

Raporda meslek odalarının olayla ilgili tespitlerine dikkat çekilerek, birçok ihmalin bulunduğu, gerekli önlemlerin alınmadığı ifade edildi.

İKİ AYDA 25 İŞÇİ İNTİHARI

Raporda işçi intiharlarına da dikkat çekildi. Buna göre, bu yılın ilk 2 ayında en az 25 işçi, son 7 yılda ise en az 458 işçi, işyeri içinde ve/veya işe bağlı olarak intihar etti. Bu işçiler yoğun olarak ticaret/büro, tarım, sağlık, güvenlik, inşaat, metal ve belediye/genel işler işkollarında çalışıyordu.

Raporda bu intiharların salt bir şirketin çalışma koşullarıyla açıklanamayacağı vurgulanarak şöyle dendi: “İşçi intiharları genel olarak 1980 sonrası uygulanan neoliberal politikaların oluşturduğu güvencesizlikle açıklanabilir. Bu politikaların ayakları olan kamusal alanın özelleştirmesi, kronikleşen işsizlik ve yoksulluk ile örgütsüzleştirme saldırısının bir sonucu olan sendikasızlaştırma ve geleneksel dayanışma ağlarının dağılması, işçi intiharlarına neden olan nesnel zemini oluşturmaktadır.”