Taşoda ve masalsı bir Camel deneyimi

Bazı anlar ve müzikler birbirinin üstüne biner. Hiç kopmazlar birbirlerinden. O şarkıyı duyunca o ana gidersiniz ya da o an aklınıza geldiğinde o şarkı kulakta çalmaya devam eder. Benim bahsettiğim an aklıma düşecek kadar duygusal bir anı olarak yer etmedi beynimde fakat bir şarkı var ki ne zaman duysam kapının girişinden Taşoda Stüdyosu’nda çalan müzisyenleri nasıl gözlediğim hemen aklıma düşer.

Yıl 2000 olmalı. Lise 2. sınıftayım. Modern progresif rock konusunda kendimce uzmanlaşmaya başlamışım. Rush’a şimdi de olduğu gibi hayranım, Eloy’dan inanılmaz etkileniyorumKısacası çok sıkı müzikler duymaya ve sevmeye başladığım bir dönemdeyim. Emerson, Lake & Palmer ve King Crimson’ı babam sağ olsun çoktan çözmüşüm. Sıcak bir günde “Abimin klavye çaldığı grubu dinlemek ister misin?” sorusu gelince hemen olur dedim. Biraz sıkılacağımı düşünerek Boğaziçi Üniversitesi’nin Taşoda adlı stüdyosuna utangaç bir selam vererek girdim.

Ve grup etkileyici bir klavye solosuyla şarkıya girdi. Şarkının ilk girdiği an temiz tonlu muazzam bir gitar duydum.“Bu ne?” diye sordum. “Camel - “Lady Fantasy” cevabını aldım. Bu tüylerimi diken diken eden bu şarkıyı prova esnasında 10-15 kez baştan sona hiç sıkılmadan dinlemiştim. Grup vokalinden klavye tonuna kadar aynısını çalmıştı. Hiç unutmuyorum o akşamı. Camel hayranlığım bir cover grubuyla başlamıştı, Taşoda’da.

Yıllar içinde progresifin zor hatmedilir bir müzik olmasından dolayı gittim gittim geldim arada. Bazen sıkılıp uzaklaştım bazen aklıma düştü ve tekrar dadandım bu tarz gruplara.

24 saatte biletleri tükendi
1971’de toplanan grup, Mirage, Snow Goose, Moonmadness gibi progresif rock tarihinde çok değerli yerlerde görülen albümlerinden sonra 1984’te dağılmıştı. 1991’de tekrar toplanan grup 2003’te dağılsa da 2013’te yeniden toplandı ve turnelere başladı. Grubun kurucusu, yumuşacık olduğu kadar olgun da bir sese sahip ve ‘bence’ David Gilmour’la birlikte en iyi gitar tonlarına sahip progresif gitaristlerinden Andrew Latimer’i canlı performansıyla sahnede görmek fırsatı doğdu bizlere. Zorlu PSM geçen hafta başında Camel’in “Playing Moonmadness Plus Other Classic Tracks” konserini duyurdu. Zorlu Performans Sanatları Genel Müdürü Murat Abbas ilk 3 saatte 500 bilet satıldığını duyurdu önce. Sonra ertesi gün beklenen haber geldi: “Tüm biletler tükenmiştir.” Memlekette çok uzun zamandır böyle bir müzik etkinliğinin biletlerinin tükendiğine şahit olmamıştım ben. Bu PSM’nin vizyonunu gösteriyor biraz da. Türkiye’nin her yerinde çok ciddi bir progresif rock dinleyici topluluğu var.

Onların farkında olup Camel’i turnede yakalayıp getirmek gerçekten önemli bir iş. Progresif rock efsanesi Camel 23 Mayıs’ta Zorlu PSM’de olacak. Yalnız biletler dediği gibi hemen tükendi. Bildiğim kadarıyla bilet alamadığı için dövünen ciddi kalabalık bir kitle var. 23 Mayıs’ın bir gün öncesi ve sonrasında grubun başka konseri yok gibi görünüyor. Bir konser daha açıklanır mı yoksa bu konseri biletlerinin rekor zamanda tükenmiş olarak mı hatırlarız, bu bir soru işareti. Siz biletiniz yoksa bile o gün oraya gelin. Bakarsınız biletinden vazgeçmek durumunda olan birileri olur. Kim bilir. Latimer’in müthiş sesine ve tertemiz gitar sound’unu canlı canlı izlemek kaçırılmayacak bir fırsat bu.

Not: Eğer Progresif Rock’ın çeşitli alt tarzlarına dalmak isterseniz Spotify’daki “Ultimate Progressive Rock” listeme göz atabilirsiniz.