Sevdenur Doğan 2011’de Avustralya’da başlayıp şimdilerde tüm dünyaya yayılmış olan ‘Plastiksiz Temmuz’ hareketinin yıllar geçtikçe destekçisi artıyor. “Plastiksiz Temmuz” bireylerde plastik kullanımını minimum düzeye çekmeye ve yine kişilerin, plastiksiz tüketim alışkanlıklarıyla hayatlarına devam etmelerini hedefliyor. Adı “plastiksiz” olsa da katı kuralları yok; herkesten yapabildiği kadar azaltım bekleniyor. Poşetler, plastik su şişeleri, pet bardaklar ve pipetler […]

Temmuzda plastik yok

Sevdenur Doğan

2011’de Avustralya’da başlayıp şimdilerde tüm dünyaya yayılmış olan ‘Plastiksiz Temmuz’ hareketinin yıllar geçtikçe destekçisi artıyor.

“Plastiksiz Temmuz” bireylerde plastik kullanımını minimum düzeye çekmeye ve yine kişilerin, plastiksiz tüketim alışkanlıklarıyla hayatlarına devam etmelerini hedefliyor.

Adı “plastiksiz” olsa da katı kuralları yok; herkesten yapabildiği kadar azaltım bekleniyor. Poşetler, plastik su şişeleri, pet bardaklar ve pipetler ise kullanımının reddedilmesi beklenen ilk dört ürünü oluşturuyor.

Bu hareketin destekçi bulduğu ülkelerden biri olan Türkiye ise gelişmiş ülkelerin plastik çöplüğüne dönüşmüş durumda. Greenpeace Doğu Asya’nın 23 Nisan 2019’da yayımladığı rapora göre Malezya, Vietnam ve Tayland’daki plastik ithalatı kısıtlamalarından sonra Endonezya, Hindistan ve Türkiye’ye kayan plastik ithalatı, Türkiye’nin plastik ithalatını beşe katladı. 2016 yılının başında aylık 4 bin ton olan plastik atık, 2018’in başında aylık 33 bin tona yükseldi.