Yeni dünya
İstedikleri kadar küçümsesinler. Bir masum merak her yıl içimizi kaplıyor. Aptalca buluyoruz kimi zaman...
İstedikleri kadar küçümsesinler. Bir masum merak her yıl içimizi kaplıyor. Aptalca buluyoruz kimi zaman içimizdeki heyecanı ama yine de yeni olandan medet ummaktan kendimizi alamıyoruz. Gün geliyor gözümüz arkada kalıyor, gün geliyor hiç bakmadan geriye, koşarak gidesimiz geliyor. Biz bunu hep yapıyoruz. Eski halimizi, eski evimizi, eski eşyalarımızı, eski kokuları, eski sevgilileri, eski zamanları özlediğimiz oluyor. Ama öyle zamanlar geliyor ki eskicide kalsın diyoruz artık eskiler, yenilere koşuyoruz. Bugünümüz çoğu zaman ilgisiz bir çocuk gibi. Eski halimizi özlemeden, yarın nasıl olacağımızla ilgilenmeden bugünkü halimize sarılmak fikri hiç de fena değil aslında.
Yeni yılla istemediğimiz her şeyden kurtulacağımızı, hoşlanmadığımız şeylerden sıyrılacağımızı hayal etmek ne kadar güzel olsa da biz değişmeden yılların, pazartesilerin ve dünyanın değişmesini beklemek bir o kadar da budala işi. Burcumun üstünde dolaşan yıldızlar parlayacak mı, yılın ilk karı ne zaman düşecek benim olduğum yerlerdeki bulutlardan, ilk bombası hangi topraklara düşecek, dinleyeceğim ilk şarkı hangisi olacak, bu yılı geçen yıldan farklı ne kılacak, nerelere sürüklenecek işim, aşkım, hayatım? Böyle işte bazen saçmasapan bazen önemli sorular soracağız kendimize. Cevabını bilmediğimiz, cevap anahtarına çaktırmadan bakmanın mümkün olmadığı soruları merak edeceğiz en çok. Bitiremediğimiz bulmacalar kadar sinir bozucu, bitirdiklerimiz kadar gurur verici olacak bazen hayat. Umarım kazanacağız. İstemesek de kaybedeceğiz. Güleceğiz, ağlayacağız, sivilcelerimiz çıkacak, kırışıklıklarımız derinleşecek, yeni yazarlar, şarkılar keşfedeceğiz, yeni insanlar tanıyacağız, affedip, unutacağız, ilkelleşeceğiz bazen, hayaller kuracağız, hayaller yıkacağız belki, hatalar yapacağız, pişmanlıklar duyacağız, özleyeceğiz, yeni ayakkabılar ayaklarımızı acıtacak, yollara düşeceğiz, planlar yapacağız, planlarımız bozulacak… Hayat yine bildiği gibi akacak bu yıl da. Biz bildiğimiz gibi yaşayacağız. Daha kardeşçe, daha özgür bir yıl , bir hayat yaşamayı hayal edeceğiz.
Yeni yılla istemediğimiz her şeyden kurtulacağımızı, hoşlanmadığımız şeylerden sıyrılacağımızı hayal etmek ne kadar güzel olsa da biz değişmeden yılların, pazartesilerin ve dünyanın değişmesini beklemek bir o kadar da budala işi. Burcumun üstünde dolaşan yıldızlar parlayacak mı, yılın ilk karı ne zaman düşecek benim olduğum yerlerdeki bulutlardan, ilk bombası hangi topraklara düşecek, dinleyeceğim ilk şarkı hangisi olacak, bu yılı geçen yıldan farklı ne kılacak, nerelere sürüklenecek işim, aşkım, hayatım? Böyle işte bazen saçmasapan bazen önemli sorular soracağız kendimize. Cevabını bilmediğimiz, cevap anahtarına çaktırmadan bakmanın mümkün olmadığı soruları merak edeceğiz en çok. Bitiremediğimiz bulmacalar kadar sinir bozucu, bitirdiklerimiz kadar gurur verici olacak bazen hayat. Umarım kazanacağız. İstemesek de kaybedeceğiz. Güleceğiz, ağlayacağız, sivilcelerimiz çıkacak, kırışıklıklarımız derinleşecek, yeni yazarlar, şarkılar keşfedeceğiz, yeni insanlar tanıyacağız, affedip, unutacağız, ilkelleşeceğiz bazen, hayaller kuracağız, hayaller yıkacağız belki, hatalar yapacağız, pişmanlıklar duyacağız, özleyeceğiz, yeni ayakkabılar ayaklarımızı acıtacak, yollara düşeceğiz, planlar yapacağız, planlarımız bozulacak… Hayat yine bildiği gibi akacak bu yıl da. Biz bildiğimiz gibi yaşayacağız. Daha kardeşçe, daha özgür bir yıl , bir hayat yaşamayı hayal edeceğiz.
Ve bir yıl daha pılını pırtını topladı gitti işte. Gelen gideni aratmasın. Baharlar yazlara çıksın. İçimizdeki güzellikleri katletmediğimiz, ve umutlarımızın vurulmadığı bir yıl olsun… Dilerim olsun..