Yirmi üç yıldır çocuğunu arıyor
Gölcük Depremi’nde göçük altından kurtarılan Nurgül Karamert, depremin ardından kaybolan 6 yaşındaki kızı Gözde’nin bulunması için yıllardır mücadele ediyor: “Yaşıyorsa bulunsun, öldüyse mezarını istiyorum”.
Dilara ŞİMŞEK
17 Ağustos 1999’da meydana gelen ve 18 bini aşkın kişinin ölümüne neden olan depremin üzerinden 23 yıl geçti. Saat 03.02’de gerçekleşen 7.6 büyüklüğündeki Kocaeli-Gölcük merkezli deprem nedeniyle on binlerce yaşam yarım kaldı. Aradan 23 yıl geçse de yakınlarını kaybedenlerin acısı ilk günkü gibi taze.
Hayatı yarım kalan kişilerden birisi de Kocaeli Gölcük’te yaşayan Nurgül Karamert. Depremle birlikte oturdukları binaları yıkılan Karamert, eşiyle birlikte 12 saat sonra göçük altından çıkarıldı. Karamert’in 6 yaşındaki kızı Gözde ise o günden bu yana kayıp.
Kızının hayatta olduğuna inanan Nurgül Karamert, 23 yıldır Gözde’nin bulunması için mücadele ediyor. Karamert, yıllardır çalmadık kapı bırakmadı ancak Gözde’yi arama çalışmaları ilk kez 9 ay önce başladı. Gölcük Cumhuriyet Başsavcılığı Gözde’nin bulunması için soruşturma başlattı. Anne Karamert, aramanın genişletilmesi için 1993 doğumlu olan Gözde’nin 29 yaşında nasıl yüze sahip olacağına dair robot resim çizdirtti. Emniyette yıllardır çocuğuyla yaşıt Gözde isimli binlerce çocuğun fotoğrafına tek tek bakan Karamert, kızını bulma mücadelesini ‘iğneyle kuyu kazmak’ olarak nitelendiriyor. Sesinin kimse tarafından duyulmadığını söyleyen Karamert “Yaşıyorsa kızım bulunsun ama çocuğum ölmüşse mezarını bilmek istiyorum” diyor ve adalete kızgınlığını şu sözlerle dile getiriyor: “Gözde o yıl ilkokula başlayacaktı. 23 yıldır Gözde’nin bulunması için çok uğraştım. Çok kızgınım. Adalete, yasaya çok kızgınım. Kızımın aranmasına 9 ay önce başlandı. 23 yıldır her gün emniyetteyim, savcılıktayım. ‘İpuçlarını değerlendirin, soruştun, yaşadığına dair görgü tanıkları var’ dedim ama kimseye sesimi duyuramadım. Soruşturma başlatmadıkları zaman da hiçbir gerekçe sunmadılar. Pinpon topu gibi oradan oraya gönderdiler beni. Boşuna arama ölmüştür diyorlar ama ölmüşse mezarını göstersinler.”
SESİM DUYULMADI
“Beni niye kimse görmüyor, duymuyor?” diye soran Karamert, “Çocuğumu yeni aramaya başlamadım. 23 yıldır, ilk günden beri arıyorum mücadele ediyorum. Çocuğumu aramadılarsa bu yetkililerin suçu. İlk aradığım gün başlatılsaydı bu araştırma, soruşturma daha önce kızım bulunabilirdi. Sesim duyulmadı. 23 yıldır emeğim ve mücadelemin artık sonuç vermesini istiyorum.”