Bir karakterin arkadaşlık kurma çabası
Benji Davies “Bir karakterin arkadaşlık kurma çabası bana çok hoş geliyor. Bu arkadaşlığın karşılık bulmasını da çok seviyorum. Eserlerimde birçok paralellik ve zıtlık bulunur; tamamlanan döngüler, ışık ve karanlık gibi” diyor.

Yarkın ADA
İllüstrasyon ve animasyon alanında çalışan Benji Davies ‘Yalnız Balina’, ‘Sıkı Dostlar’, ‘Dedemin Adası’, ‘Grotlin’, ‘Büyükannem ve Minik Kuş’ adlı kitaplarıyla dünyada ve Türkiye’de sevilen bir isim. Kitaplarında karakterler arasında kurduğu arkadaşlıklar dikkat çekici. Türkiye’yi ziyaret eden Davies ile yaratıcılık dünyasını ve kitaplarını konuştuk.
Kitaplarınız hem yetişkinler hem de çocuklar tarafından çok seviliyor, okunuyor ve ödüller alıyor. İllüstrasyonla başlayan üretim yolculuğunuz kendi öykülerinizi yazıp çizmeye nasıl evrildi? İllüstrasyon ve yazarlık nasıl bir araya geldi?
İlk zamanlar başka yazarların kitapları için illüstrasyon yapıyordum. Aynı zamanda animasyon sektöründe de çalışıyordum; reklam yönetmenliği yapıp müzik videoları çekiyordum. Ancak bir noktada kendi hikâyelerimi yazarsam kendimi daha iyi ifade edebileceğim fark ettim. Bu karar beni animasyondan uzaklaştırsa da hiçbir ticari projede bulamayacağım kadar özgür ve yaratıcı bir alan sundu.
Öğrenciyken bazı kısa metraj animasyon projeleri yapmıştım ve bu projelerdeki fikirleri, resimli kitaplara uyarlayabileceğimi düşündüm. Bu düşünceyle Yalnız Balina ve ardından Grotlin’i yazdım. Her iki kitap da animasyon projelerimde keşfettiğim fikirlerden doğdu. Yalnız Balina kitabında, film projesi için yaptığım eskizleri alıp resimli kitap formatında nasıl anlatacağımı planladım. Her sayfa için küçük eskizler çizdim, bunları sıraladım ve kelimeleri bu eskizlerin arasına yerleştirdim. Kullanabileceğim cümle ve kelimelerle farklı denemeler yaptım ve sonunda bugün resimli kitap olarak bilinen hikâyeler ortaya çıktı.

Benji Davies
Redhouse Kidz Yayınları
Otobiyografik öğeler içeren Dedemin Adası konuşulması kolay olmayan “kayıp” ve “yas” konularını çocuk okurlara nazik ve müthiş yaratıcı bir öyküyle anlatıyor. Diğer kitaplarınızda da yaşamınızdan öyküler, imgeler yer alıyor mu? Seçtiğiniz konular -dostluk, ölüm, yalnızlık- kişisel tarihinizden mi besleniyor?
Hayır. Hikâyeleri yazarken bunları bilinçli olarak ya da kasıtlı bir şekilde seçmiyorum. Sanırım daha çok bilinçaltımda yer ediyorlar. Bir fikir ya da görüntüyle başlıyorum ve hikâye o noktadan gelişiyor. Çalışma tamamlandığında kişisel deneyimlerimle olan bağlantıyı fark ediyorum. Temelde ilgimi çeken konular veya bana gerçek ve samimi gelen deneyimler üzerine yazıyorum. Sonuç ne kadar soyut olursa olsun, yazmak insan deneyiminden beslenmeden mümkün değil.
Öykülerinizde kurduğunuz atmosfer ve ışık kullanımınız yarattığınız sahnelere sıcak ve unutulmaz bir hava veriyor. Bu da okurlara kendilerini hep öykünün merkezindeymiş gibi hissettiriyor. Bu sihri nasıl yaratıyorsunuz? Yetişmekte ve kendi kitaplarını hayal etmek olan illüstratörlerimize tavsiyeleriniz olur mu?
Kitaplarımın illustrasyonunu yaparken her zaman resmin nasıl hissettirdiğini düşünürüm. Gözünüz resimde nereye bakıyor? O ânı yaşayan karakterin duygusunu yansıtıyor mu? Kendimi oradaymışım gibi hissettiriyor mu? Bazen bu doğal olarak gelişiyor, ancak çoğu zaman her bir resmi uzun süre düşünüp, renkleri ve kompozisyonu değiştire değiştire, her şeyin tam yerinde olduğundan emin olana kadar çalışıyorum. Detayların, anlattığım hikâyenin amacına hizmet ettiğinden emin olmak önemli.
Karakterler arası kurduğunuz ilişkiler dikkat çekici. Örneğin, Yalnız Balina ve Kışın Dönen Yavru Balina arasında çocuğun balinayı, balinanın da çocuğu kurtardığı bir döngü var. Karakterlerinize ve arasındaki ilişkilere bakış açınız nedir?
Bir karakterin arkadaşlık kurma çabası bana çok hoş geliyor. Bu arkadaşlığın karşılık bulmasını da çok seviyorum. Eserlerimde birçok paralellik ve zıtlık bulunur; tamamlanan döngüler, ışık ve karanlık gibi. Bu şiirsel anlatım tarzını seviyorum, bana çok doğal geliyor.
Yalnız Balina’nın devam hikâyesi Kışın Dönen Yavru Balina’nın Türkçesi Türkiye’deki okurlarınızla buluştu. Bu kitaba dair ne söylemek istersiniz?
Bu hikâyeyi yazarken, bir devam kitabı olacağını bilmiyordum. Sonra bir gün, Noi’nin dünyasının kar ve buzla çevrildiğini hayal etmeye başladım. Noi ne yapardı? Balinası geri gelir miydi? Bu fikirler kafamda şekillendikçe, bu küçük çocuğun ve balina hikâyesinin devam etmesi gerektiğini fark ettim. Umarım okuyucularım da buna katılır!
Son olarak Türkiye’deki okurlarınıza bir mesajınız var mı?
Kitaplarımı severek okuduğunuz için teşekkür ederim! İnsanların çocuklarına tutkuyla hikâyeler anlattığı bu güzel ülkede kitaplarımın yayınlanması büyük bir mutluluk!