Dostluk maçında sıklet farkı

Geçtiğimiz Mayıs’ta 45 yaşına bastı Steven Gerrard, Liverpool efsanesi, eski İngiltere Milli Takım kaptanı. Zaman dediğin nedir, geçer. Geçenlerde, ‘Rio Ferdinand Presents’ podcastına konuk olan eski oyuncu, oyunculuk yıllarında zaman zaman İngiltere Milli Takımı’nda görev almaktan nefret ettiğini, takımdaki başarısızlığın sebebinin kilit oyuncuların ‘egotistical losers’ (bencil kaybedenler) olmasından kaynaklandığını dile getiriyordu. Yaşı yetenler hatırlar, Gerard 114 kez milli formayı giydi, İngiltere’nin altın nesli olarak adlandırılan dönemde altı büyük turnuvada oynadı ancak yarı final göremedi. Gerard, döneminde milli takımda görev yapan teknik direktörlerin, kendisiyle birlikte orta sahada Chelsea‘den Frank Lampard ve Manchester United’dan Paul Scholes’u oynatmaktan çekindiğini, oysa o dönemin en iyi orta saha oyuncularının üçü olduğunu, ancak birlikte oynama fırsatı bulamadıklarını dile getiriyordu. LA Galaxy’de son sezonundan önce kariyerinin tamamını Liverpool formasıyla İngiltere’de geçiren Gerrard, futbolculuk döneminde milli takımda yer alan oyuncuların ligde rakip takımlarda oynayan arkadaşlarıyla kaynaşmaya çok isteksiz olduklarını vurguluyor: “Hepimiz egoist ve kaybedenlerdik.” Ve devam ediyor: “Şimdinin televizyon yorumcuları Jamie Carragher’ı, Paul Scholes’un yanında görüyorum, 20 yıldır en iyi arkadaş gibi görünüyorlar. Aynı şekilde Carragher’ın Gary Neville ile ilişkisini görüyorum, belli ki onlar da çok iyi arkadaş. Muhtemelen seninle (Ferdinand) 15 yıl İngiltere formasıyla oynadığım zamandan çok daha yakın ve dostuz. Öyleyse neden 20’li yaşlarda aynı bağ kuramadık? Neden o yıllarda milli takımda arkadaş olamadık? Ego muydu? Takımlar arası rekabet miydi? Sanırım futbolun içindeki kültürden kaynaklanıyordu. Milli takımda arkadaş değildik. Aslında biz takım değildik. Hiçbir aşamada gerçekten iyi, güçlü bir takım olamadık.”

Meselenin özü, “iyi takım olabilmek takımdaki arkadaşlığın güçlü olmasından geçer” diyerek dönelim günümüz İngiltere’sine. Dünya Kupası grup elemelerinde Letonya ile oynayacakları maç öncesinde bir Ekim akşamında hazırlık maçında Galler karşısında. İngiltere, Galler’e karşı oynadığı son yedi karşılaşmanın tamamını kazandı, sadece üç ülkeye karşı daha uzun galibiyet serisine sahip: Lüksemburg (9), Andorra (8) ve San Marino (8). Galler, İngiltere’ye karşı Wembley’de 1977’den beri kazanamadı, deplasmanda oynadıkları son 11 hazırlık maçını yenik tamamladıklarını hatırlatalım. Ev sahibi İngiltere 4-2-3-1 dizilişinde, kalede Pickford, savunmada Konsa, Stones, Guehi, Spence, orta sahada Anderson, Rice, ileri uçta Saka, Rogers, Gordon, önlerinde gol umutları Watkins. Misafir Galler savunma ağırlıklı 5-4-1 dizilişinde, kalede Darlo savunmada Williams, Ampadu, Rodon, Davies, Dasilva, orta sahada Brooks, Cullen, Wilson, Johnson, önlerinde 13 numaralı Moore. Henüz 3. dakikada öne geçiyor İngiltere, Rice’ın soldan kullandığı kornerin devamında Galler savunmasının uzaklaştıramadığı topu yakın mesafeden ağlara gönderen Rogers, asist Guehi, 9. milli maçında golü buluyor 15 numara. Morgan Rogers’ın erken golü, Luke Shaw’ın Euro 2020 finalinde attığı ilk golün ardından İngiltere’nin attığı en erken gol oluyor ve 1990-91’den sonra ilk kez arka arkaya 17 maçı boş geçmiyorlar. 11’de fark ikiye çıkıyor, Guehi’nin ikinci asistinde topu yakın mesafeden ağlara gönderen Watkins, Galler savunması derin uykuda. İlk 15 dakikada topa yüzde 72 oranında sahip İngiltere rakip kaleyi altı kez yoklarken iki gol buluyor. 20’de zayıf rakip karşısında fark 3’e çıkıyor, Gordon’un soldan başlattığı atakta Anderson, Rice paslaşmasının devamında sağdan merkeze hareketlenen Saka uzak köşeye enfes vuruyor, Premier Lig’in muhtemel en iyi oyuncusundan müthiş bitiriş. O dakikaya kadar Morgan Rogers çabukluğuyla etkili, Galler savunması rakip ataklarda markajda zayıf kalıyor. 34’te İngiltere savunmasında sarı kartı gören Guehi. Devrenin bitimine yakın 4. gole yaklaşıyorlar, Anderson’un sağdan ceza sahasına kestiği topta Watkins kayarak topu havalandırırken direğe çarparak sakatlık geçiriyor. İngiltere’nin topa yüzde 66 oranında sahip olduğu, rakip kaleyi 11 kez yokladığı devre 3-0 kapanıyor.

2. devrenin başında takımlar aynı kadrolarla sahada. Skorun verdiği rahatlıkla ilk bölümde düşük tempoda ev sahibi, 50’de solda rakip savunma arkasına Gordon’un ortasına Watkins’ten önce müdahale ediyor Galler savunması, pozisyonun devamında Saka’nın pasında Rogers’ın vuruşunda direkler gole izin vermiyor. 56’da ilk tehlikeli atağında gole yaklaşıyor Galler, sağdan ortalanan topta uzak köşede Brooks’un plase vuruşunu ayaklarıyla çıkartıyor Pickford, ligde Alisson Becker’in önünde en fazla kurtarış yapan kaleci. 65’te Galler’de üç değişiklik, Davies, Ampadu ve Wilson yerlerini Mepham, Sheehan ve Kpakio’ya bırakıyor. 69’da İngiltere’de Rice, Saka, Rogers ve Anderson’un yerlerine Henderson, Loftus-Cheek, Gibbs-White ve Bowen sahada. 22 yaşındaki Nottingham Forest oyuncusu Anderson İngiltere orta sahasının merkezinde göze batan oyuncu, sahada kaldığı sürede 74 pasının 71’ini tamamladı ve bunların 20’si 3. bölgede geldi. 80’de Stones yerini Lewis-Skelly’e bırakıyor, akabinde İngiltere atağında Bowen’n enfes pasında Gordon’un vuruşunda gole izin vermiyor Darlow, Leeds United’ın 34 yaşındaki kalecisi 2024’ten beri Galler’in kalesini koruyor. Kalan dakikalarda başka gol olmayınca 78.126 taraftarın şahitliğinde ilk devredeki golleriyle 3-0 kazanan İngiltere’nin yükselişi sürüyor. FİFA sıralamasında Arjantin’in arkasında 4. sıradalar, 30. sıradaki Galler karşısında sahaya çıkan ilk 11’de altı oyuncu 25 yaşın altındaydı. Gruplarda beş maçı kayıpsız atlatırken kalelerinde gol görmediler. 2026’da Amerika Kıtası’nda oynanacak Dünya Kupası’nın favori takımlarından olacaklardır sanırım.