Firavunum çok yaşa
Yoksulun aklına mı gelir doğum gününü kutlamak? Onca yaşam mücadelesi içindeki fakir fukaranın çoğu için dünyaya gelmiş olmak kutlanacak bir şey değildir çünkü. Bunu akıl etmek ancak bir egemenin, bir zorbanın işi olabilirdi. Bakmayın şimdi az gelirlisinin de çok kazançlısının da farklı ölçülerde kutluyor oluşuna, bu adedin başlatıcısı bir Mısır firavunudur. Yani tarihi çok ama çok eskiye giden bir “egemene tapış” törenidir bu. Zaman bol, para çok, köle desen ziyadesiyle. Bu nedenle, Kleopatra’nın da tarihte doğum gününü kutlayan ilk kadın olmasında şaşırılacak bir taraf yok.
Firavunların, diktatörlerin hoşuna gider bu tür kutsamalar. Daha geçenlerde Zimbabwe diktatörü Robert Mugabe için çok masraflı bir doğum günü partisi yapmadılar mı? Recep Tayyip Erdoğan’ın birkaç gün önce cuma namazı için evinden çıktığı sırada caddede toplanan bir grup genç “iyi ki doğdun Reis” dedikten sonra “Happy Birthday to you” şarkısını da söylemişler.
Son derece “laik” bir gösteri olmuş bana sorarsanız. Recep Bey de bırakın tepki göstermeyi makam aracından çıkıp bir konuşma bile yapmış. Orada kabalık yapıp terslemeliydi demiyorum ama, “iyi bir Müslüman” olarak bu tür Firavun mirası adetleri kabul etmemesini beklerdim ondan. Hıristiyan adeti demeyişimin nedeni, Hıristiyanlığın da doğum günü kutlamalarına sıcak bakmayışındandır. İsa’nın doğum tarihini bulmak için çalışmalar yapan ilahiyatçılara “İsa firavun mu ki doğum gününü bulmaya çalışıyorsunuz” diye tepki göstermiştir kilise uzun yıllar. Bu konuda esnemesi 4. Yüzyıl’da mümkün olabilecektir ancak. Firavun adetlerini sevmemenin de demek ki çok uzun bir geçmişi var.
İslam’da da pek hoş karşılanmaz doğum günü kutlamaları. Dolayısıyla, ne kendisi ne de ölümünden sonra sahabeleri asla kutlamadıkları halde son yıllarda Kutlu Doğum Haftası adı altında İslam peygamberi için doğum günü törenleri yapılması pek tuhaf. Kaldı ki peygamberin hangi gün doğduğu konusunda da bir kesinlik yoktur. Öyle derler. Doğum nedeniyle sadece mevlit vardır ki o da dini çerçevede tutulagelmiştir.
Neyse. Dileyen kutlasın Recep Bey’in doğum gününü. Beyefendi, dünyevi, laik, firavuna özgü bir tutum olmasından rahatsızlık duymuyorsa bunda sorun yok. Rahatsızlık bir yana bu doğum günü denen olguyu bir hayli benimsemiş de görünüyor Recep Bey. Hatta bunu bir ihsan vesilesine bile çevirmiş meğer. Gine’yi ziyareti sırasında bu ülkenin başkentinde kullanılmak üzere 50 tane otobüsü, Devlet Başkanı Alpha Conde’ye “doğum günü” hediyesi olarak vermesinden benim anladığım bu.
Ülkeler arasında bu tür jestler elbette olur. Ama Erdoğan’ınki bir tuhaf. Gineliler yardımı başkanlarının doğum gününe borçlular yani. Recep Bey’in Gine halkına pek saygısı yok belli ki. Beyefendi, ülkeleri, “seçilmişlerin” babasının malı sanma tutumundan vazgeçecek gibi değil maalesef.
Gine halkına otobüs verilmesinden tabii ki memnuniyet duyarım. Ama vergilerin de alınmış otobüslerin hediye edilmesiyle pek de sevmediğim diktatör Alpha Conde’yi çok değerli gören biri gibi anlaşılmak istemem Gine halkının gözünde. Recep bey, doğum gününde sevindirmek ya da onurlandırmak istediği Conde’ye oğlunun gemiciklerinden birini verse itirazım olmazdı örneğin. Cömertliğini takdir bile edebilirdim bakarsınız.
Doğum günü onuruna 50 otobüs hediye ettiği Conde’ye “oturduğun saray Gine’ye yakışmıyor. Yenisini yapalım” diyen biri Recep bey. Misafir olduğu evi beğenmeyen arsız konuk misali edilen lafa bakar mısınız? Kaçak Saray’ını ziyaret eden Angela Merkel’in sarayda tanık olduğu görmemişliği dile getirmesi halinde acaba ne düşünürdü Recep Bey? Ama beis yok. Muhterem bu konularda pek perdesiz lakırdılar eden biri., malum. Güçten, hâkimiyetten ne anlaşılıyorsa hepsi Recep Bey de var. Takdir de tekdir de onun tekelinde. Taltif de ihsan da sadece ona ait. Dilediği gibi konuşur bu yüzden.
Musa peygamber döneminin Mısır firavununun çok cömert olduğunu söylerler. Her gün halkı için dört bin koyun kestiği belirtilen firavun, komşu ülkelere de çok kıymetli ihsanlarda bulunurdu.
Yani firavuna benzemek pek de kötü değilmiş demek ki. Recep Bey rahat olabilir.
