Herkes, her şeyi biliyor!

Bir haftadır Beşiktaş'ın gündeminde bir mesele var: Sinan Engin.
Dost düşman soruyor: "Ne iş? Hani siz... Lafa gelince atıp tutarsınız ya..."
Nasıl, niçin ve hangi koşullarda gittiği belirsiz (acaba?) Serdar Bilgili yönetiminin menajeri Sinan Engin...
Sergen'le gol başına bilmem kaç bin dolar bahse giren yönetici....
Mafya lideri Alaattin Çakıcı'ya kulübün olanaklarını kullanarak vize aldığı iddia edilen Sinan Engin...
Söylendiğine göre, Başkan Demirören'in de yakın arkadaşıymış...

İTİRAF EDİLEMEYEN...
İte-kaka kazanılan Göztepe maçında protokol sıralarında görülmüş. Başkan'ın kankası Kıvanç Oktay "Kulüple resmi bir ilişkisi yok ama yurtdışında bize futbolcu bakıyor" diyor... Sanki, bir türlü itiraf edilemeyen bir yakınlaşma var gibi...
Yıldırım Demirören ve Kıvanç Oktay'a sormak gerekiyor: Sinan Engin bu kulüpte, yani Beşiktaş'ta, herhangi bir göreve mi geliyor? Yoksa geldi de açıklanamıyor mu?
Beyler! Utanmayın, söyleyin.
"Şampiyonluğu Lucescu sattı" diyen bu zatın kulüple resmi ya da gayrıresmi bir ilişkisi var mı?
Yapacağınız basit bir açıklamayı bekliyoruz.
"Sinan Engin" deyin... "Bundan böyle kulübün bilmem nesi!"
Biz de karar verelim, Alibeyköy Adalet'i mi, Tophane Tayfun'u mu tutacağımıza... Bu kadar güzel isimleri olan kulüpler hala varsa...

NERDE DURUYORUZ
Daha üç gün önce... Gazetelerde, televizyonlarda çalışan her biri çok sıkı Beşiktaşlı adamlar, formaları 'store'a götürüp sırtlarına 'Baba Hakkı', 'Çengel Hüseyin', 'Şükrü Gülesin', 'Süleyman Seba' yazırdılar... Acaba anlayabildiniz mi, bu saygıdeğer tavrın sebebini?
Öyle bir zamandayız ki... Cesur hakem Cem Papila'ların kol gezdiği bu dünyada kimse sizden başarı falan istemiyor... Şampiyonluk da istemiyor...
Sadece temiz kalalım, diyorlar... Biz hep temiz kalalım ve hep başarısız olalım...
Bu başarı denilen şeyin şimdilerde ne olduğunu, hiç kuşkunuz olmasın, en iyi Beşiktaşlılar bilir.
Sayın Demirören... Sayın Oktay...
Tanrıya şükür, hala bakkallarında, manavlarında, kitapçılarında, meyhanelerinde, balıkçılarında Beşiktaş posterleri asılı bir mahallemiz var. Tanrıya şükür o posterlerde hala Süleyman abi var... Hala Küçük Ahmet... Hala Necmi... Ve hala Yusuf.
Herkesin nerde durduğunu bilme zamanı!