Sayılarda boğulmak

En büyük afet, ne sel, ne UFO istilası, ne deprem, ne de tsunami… En büyük afet vatandaşının hayatını umursamayan yöneticilerdir. Eğer yerlerinde kalırlarsa afetler yıllar içinde boyut değiştire değiştire sürer. Bu depremde de yine milletçe afetlerin en büyüğü ile karşı karşıya geldik. İki gün boyunca ortada olmayan kurumlar, arama kurtarma yapacak olan kurumların, hastanelerin, yardım merkezlerinin çöküşünü gördük. 1999’dan beri zerre umursanmayan, yamalı bohça gibi delinen imar aflarının sonucu şu anda maalesef 46 bini geçen resmi can kaybı rakamlarıyla karşı karşıyayız.

Gerçeklerle göz göze gelmedikçe bu sayının ve yıkımın boyutlarını anlamak zor. 1999’da Adapazarı’na Japon arama kurtarma ekiplerine çevirmenlik ve şoförlük yaptığım sırada dünya üzerinde halkına cehennemi yaşatmanın ne demek olduğuna tanık olmuştum ama bu sefer karşılaştığımız yıkım ve can kaybının boyutları 99 depreminden kat kat fazla. 99 depremi sonrası Penguen dergisinde sanırım Sönmez Karakurt’un çizdiği bir kareden şunu hatırlıyorum: Sönmez her can kaybı için çizim kağıdına bir çizgi çiziyor ve biraz boşluk bırakıyordu. Şimdi sizden de benzeri bir şeyi denemenizi istiyorum. Çizeceğini her çizgi yok olan bir can, yok olan bir gelecek, biten bir yaşam, kaybolan bir sevdiğimiz, daha yaşanmamış bir gençlik, hiç beklenmedik bir kayıp, sevenlerinden ayrı düşmüş bir ruh. Tek başına hayattan kopmuş bir mezar taşı olarak düşünün. Yukarıdan bir yerden bu hayatlara baktığınızı hayal edin.

Bu kadarına gönlüm ve bana ayrılan alan dayanabildi. Aşağıda 2000 can yattığını, 2000 bin hayatın olduğunu varsayın. Şu anda kaybımız 46 binin üzerinde, yani can kayıplarımızı görselleştirebilmek için bu yazıdaki çizgilerin aslında olması gereken miktar bunun 23 katı… (Gazetede sayfasına hepsini basmaya kalksak birkaç sayfa ediyor.)

Hayatta kaldığımıza, gece yatağımızda uyuduğumuzda, bir kaşık sıcak yemek yediğimizde, bir bardak su içebildiğimizde bile sevinemediğimiz bir ülkeyi ve hayatı bize yaşatanlara hesap soracağımız günleri görmek için hayatta kalacağım. Siz de öyle yapın.