Enver Aysever

Dün masaya oturdum, bir yazı yazdım, ne yaptığımı nesnel görmek için, güvendiğim bir dosta gönderdim. On dakika sonra aradı: “Olmamış...

4 Aralık 1945 günü Tan gazetesi saldırısıyla sarsıldı memleket. ‘Sarsıldı’ derken, ikirciklik yaşadım, ‘sarsılmalıydı’ demek daha doğru. Bir geleneğin başlangıcı...

Sehven memleketin ırzına geçiliyor. Bunu bir zaman önce yazsaydım hayli kalabalık bir isim sıralaması yapmam gerekirdi. Hoş ‘sehven’ değil, ‘aleni’...

Ruh dengesini çok zamandır yitirmiş bir toplumun parçası olarak yaşıyorum. Bunu herkes kolayca söyler bugünlerde! Kimin savaşı olduğu belli bir...

Yıllardır ülkenin en sığ tartışması anadilde eğitim olmuştur. Anadil; düşüncenin, yaratmanın, kavramanın önünü açar. Bunun ne tür toplumsal ve tinsel...

Korkutucu bir yalnızlık içinde boğuluyoruz, biliyorsunuz değil mi? Önümüzde ölü çocuklar dururken, sabah işe gidiyoruz mesela, birbirimize ‘ne olacak şimdi?’...

Düşlerden bunca söz eden biri ölür mü? Oktay Akbal öldü. ‘Buna şaşacak ne var’ diyebilir kişi kendine. 1923 doğumlu bir...

Çalıştığım televizyon kanalında beni evden alıp, kanala götüren bir şoför arkadaşım vardı. Seçim öncesiydi, siyasilerin ağzından yine din, Allah, kitap,...

İrlandalı yumruğu çakıp yere yıkınca düzen bekçisi esnafı bir bir, milyonlarca insanın yüreğinin yağları eridi. Şakası çok yapıldı İrlandalı yumruğunun....

Bir çocuk cesedi bu biçimde hiç görülmemişti bu güne dek. İsyanımız, öfkemiz, gözyaşımız bundandı. Sabah kalkıp, güzelce bir kahvaltı ardından...

Zekeriya Sertel’in ‘Mavi Gözlü Dev’ini okumadan Nâzım tanınmaz gibi gelir bana. Şiirinin nasıl adım adım kurulduğunu, yaşamın içinden nasıl süzülerek...

Bir televizyon kanalında ‘Lacivert’ adlı edebiyat/kitap programı yapıyordum. Mesleğe yeni başlamış olmanın heyecanı, okurluğun meraklı yolculuğu karışmış, alabildiğine çalışıyordum. Tuhaftır,...

Karşı komşularımız iki kardeş öğretmendiler. Yaşlıca iki kadın! Annem kahramanım benim. Yolunu gözlüyorum tüm gün, pencere kenarında hasret, çocuk gözlerle...

Sıcak, boğucu, düşünmeye engel bir yaz geçiyor. Mevsimler yerlerini değiştiriyor; zamansız yağıyor kar, rüzgâr esiyor, yağmur düşüyor! Garip zamanlar desem,...

Yüzümde kederli bir ifade! Kaç zamandır acı acı gülüyorum. Delirmiş vaziyette, kendi kendime, sık aralıklarla… Sancılı biçimde… Düne dek dost...

Kan ter içinde kıvrandığım, kâbus dolu bir gecenin ardından; hiç uyanmayacağımı sandığım tertemiz bir sabaha gözlerimi açınca derin bir soluk...