Daha çok dayanışmaya ihtiyacımız var
Talancı, yağmacı, işgalci erkek düzenin ördüğü ağları, duvarlardan açtığımız deliklerin götürdüğü ormanda, ses dalgalarımızın buluşmasıyla bozuyoruz. Bugün taptaze güne, hayal ettiğimiz eşit ve özgür yaşama olan inancımızı daha da süslüyoruz
BirGün Kadın
Pandemik salgın şanslı olanlarımızı ‘kendimize ait bir oda’ yaratmaya davet etti. Bu karşı gelinemez davette birçok şeyle baş başa kalıyoruz. Bir süre daha böyle devam edecek gibi. Bu belirsizliğin ve bilinemez soruların peşine düşmek kız kardeşlerin isyanına iyi gelmeyecek, en başından beri biliyoruz…
Bir tarafta yoga yapmaktan diğer tarafta ise evde çalışmaktan esneyenlerimiz, işsizlikten ‘Biraz da burama işsizlik’ diyenlerimiz, ev işlerini marslı beylere yaptırmaya çalışan annelerimiz, odalara sığamayanlarımız, evi paylaşamadıklarımız, kedilerimizin yaşam tarzıyla empati yapanlarımız… Kadınların kapıdan kapıya içtikleri kahveler, balkondan balkona oynadıkları ‘isim-şehir-hayvan’ oyunu, evlerinin camlarına yapıştırdıkları ‘Affetmiyoruz’ pankartları ne olursa olsun pes etmeyen inatçılığımız yaşamaya ve yaşamın kendisine olan umudumuzu tazeliyor. Biz seslerimizi buluşturmanın, duvarlarda delikler açmanın yolunu bir şekilde bulanlarız.
Talancı, yağmacı, işgalci erkek düzenin ördüğü ağları, duvarlardan açtığımız deliklerin götürdüğü ormanda, ses dalgalarımızın buluşmasıyla bozuyoruz. Bugün taptaze güne, hayal ettiğimiz eşit ve özgür yaşama olan inancımızı daha da süslüyoruz. Hayal etmeye, yarını düşlemeye devam ediyoruz. Yarattıkları düzende sağlık, barınma ve gıda gibi yaşamsal haklarımızı nasıl gasp ettiklerine şahit oluyoruz. Dünyanın umudu uzun zamandır bilime, kamuculuğa, eşit ve özgür bir yaşama, yeşile, maviye, hayvanlara, kadınlara bakıyor…
Sokaklara istediği zaman çıkamamanın burukluğunu çoğumuz daha küçük bir kız çocuğuyken erkenden deneyimledik. Büyümenin hayalini belki de hep o yüzden çok kurduk. o kurduğumuz hayallerle sokakları zapt ettik. Sabretmeyi, deneyimlemeyi, dayanışmayı zamanla beraber öğrendik. O yüzden sokaklar biliyor kavuşacağımız günü nasıl iple çektiğimizi.
O ip şimdi bizim evlerden evlere sohbetlerimizi dolaşıyor, camımıza taş fırlatıyor. Aylarca dolaşmaktan uzayan o upuzun iple, ip atlayacağımız güne kadar yan yana değil ama birlikteyiz…
Günün Manşetleri için tıklayın