2014 biterken...

MURAT MERİÇ muratmeric@gmail.com

Âdettendir, yıl biterken listeler hazırlanır. Birileri “en iyiler”i sorar, söylerim. Geçen hafta Hürriyet Pazar ekibi sordu, söyledim. Bir jüri içerisindeymişim meğer, söylediklerim diğer jüri üyeleri tarafından zikredilmediği için liste dışı kaldı. Ana akıma uğramadığım için pek önemsemedim. Sevdiklerimi, dinlediklerimi seçmiştim -ki bu yıl ortada dolanan şeyleri pek dinlemediğimi itiraf etmeliyim. Liste pazar yayınlandı, twitter üzerinden pazartesi benim listemdeki şarkıları duyurdum ama ziyan olmasın dedim, bir de kendi mecramda yayınlayayım istedim. Aşağıda, üç küçük liste var. Bu yıldan bana kalanlar. Sadece bu kadar değil elbette. Listelerimi ve gerekçelerimi yazayım, sonrasında 2014 hakkında iki kelam ederim…

Yılın şarkısı
1. Dur Söyleme / Pinhâni
Eskiden, Hey -ki döneminin en güçlü müzik dergisiydi- yıl sonunda iki liste yapardı ve yılın “Türkçe sözlü şarkısı”nı ve “bestesi”ni ayrı ayrı seçerdi. “Aranjman” dediğimiz, kökü dışarıda şarkılar, ilk listeye girerdi. Çok zamandır “aranjman”lar yapılmıyor, listeler “bir”leşti. Arada bir yabancı şarkılara söz yazılıyor ama. Benim için bu yılın şarkısı, böyle bir şarkı. Bir “aranjman” yılın şarkısı olur mu? Olur. Bu yıl en çok dinlediğim şarkı bu. Calogero yorumu güzel, bu şahane! Bahis açılmışken, yeni Pinhâni albümünü dinlemek için sabırsızlandığımı söylemek durumundayım. 2015, bize güzelliklerle gelsin ve biri bu albüm olsun.

2. Çıplak Ayaklar / Banu Savaş
Banu Savaş, 2014’ün büyük ikramiyesi. Bu yıl tanıdım ve çok sevdim. Yıl boyu dinlediğim, vazgeçemediğim ikinci şarkı, albümünün kıyıda köşede kalmış şarkısı. Böyle dediğime bakmayın, kendi hayranlarını çoktan yarattı! Bir Banu Savaş şarkısı bu, Alev Çavdar sözlere katkıda bulunmuş. Bütün duygularıma şahit. Temiz, sade, sahici.

3. Hırpalandı Mayıs / Ceyl’an Ertem
İnsanın canına okuyan şarkılardan. Son demde tanıştım, vazgeçemedim. “Bugünü özetle” demişler, memleketin bütün zamanlarını özetlemiş Ceyl’an: “Zalimler pusu kurdu / Kardeşlerimizi sokakta vurdu / Dün oldu, bugün oldu / Onlar hep böyle puşttu...”

Yılın Albümü
1. Gaye Su Akyol / Develerle Yaşıyorum
Yıllardır beklediğim albüm. Nazarımda yılın tartışmasız en iyisi. En çok dinlediğim. Güzel bir arabeski içinde barındırıyor ve kimilerince tehlikeli sayılabilecek sularda yüzüyor ama başarıyla çıkıyor kıyıya. Gaye Su Akyol, emin adımlarla ilerliyor. Karamsarlığa düşmüyor, yorumuyla karanlık şarkıları aydınlatıyor. Bize, rakımızı açıp demlenmek kalıyor.

2. Banu Savaş / Beni Güzel Bir Yere Götür
Albüm değil, albümcük. Sadece altı şarkıdan müteşekkil ama bir sürü albümden daha etkili ve illa ki sahici. Yapmak istediği şeyi yapmış Banu Savaş, bize sunmuş. Heyecanla aldım, hızla dinledim, sonra bir kere daha dinledim, bir kere daha derken yılın sonuna geliverdim. 2014 güzel geçtiyse, biraz da bu albüm sayesinde. En fena zamanlarımda ona sığındım.
3. Forabandit / Port
Ulaş Özdemir’li Forabandit, çok zamandır beni heyecanlandıran bir proje. “Port”u beklediğimize değdi, o kadar iyi. Konserlerine denk gelemedim belki ama, önümüzdeki yıllarda peşinden gideceğim, henüz ikinci albümlerinde büyük hayranı olduğum bir grupla tanıştım. Daha önce tanışmıştım, bu yıl pekiştirdim. Güzel dostluklar kurmama vesile, söyledikleriyle içimi ısıtan bir grup bu. Albümü sorarsanız, zaten şahane! Bu yıl, fırtınalarda sığındığım diğer liman.

Yılın Şarkıcısı/Topluluğu
1. Banu Savaş
Kilit kelimeyi yukarıda iki kere kullandım: Sahici. Başka bir şey söylemeye gerek yok. “Sonrası”nı heyecanla bekleyeceğim muhakkak.

2. Gaye Su Akyol
Çok kısa anlatayım: Mai, toz ve toz, Seni Görmem İmkânsız derken solo albümüyle aklımızı aldı. İyi ki.

3. Yüzyüzeyken Konuşuruz - Peyk
Bu yıl gözüm iki grubun üzerindeydi, yıl biterken gelen yeni albümler yanılmadığımı gösterdi. Geçtiğimiz hafta uzun uzun yazdım, tekrarlamaya gerek yok. İki grup adı verdim, birini diğerinden ayıramadım. Uzun süre, bu iki GRUBUN albümleriyle dolanacağımı söylersem, yalan olmaz.
Elbette 2014 sadece bu isimlerle geçmedi. Jehan Barbur’dan Neslihan Engin’e, Mavi’den Şenay Lambaoğlu’na, Elif Turan’dan Nazan Öncel’e, sevdiğimiz şahane kadınlar pek güzel albümler yaptılar. Nilüfer Akbal ve Adile Yadırgı’yı da ekleyeyim. Sadece kadınlar değil, bir sürü yeni grup heyecanlandırdı beni bu yıl. “Yeni” dediğime bakmayın, bildiğim gruplar ilk albümlerini çıkardı: Eski Bando, Adamlar, Komik Günler… Buna Nükleer Başlıklı Kız’dan Multitap’a, Nada’dan canım Flört’e bir sürü ismi ekleyebilirim. BaBa ZuLa’yı saymıyorum bile: “34 Oto Sanayi”, hayranlarını heyecanlandırdı, sevindirdi. İncesaz, Vasiliki Papageorgiou, Melihat Gülses, Derya Türkan, Erkan Oğur gibi isimler, bu yılı boş geçirmedi. Mustafa Avkıran’ın “rakılı” projesi “Sabahlar Olmasın” ve Serap Yağız’ın Taner Öngür’lü ve bol konuklu albümü “Tiyatro Şarkıları”, 2014’ün sürprizleriydi. Ama asıl sürpriz, Mozaik “Külliyat”ının yayımlanması oldu. Gelmiş geçmiş en iyi gruplarımızdan birinin her şeyi artık elimizde. Yılı sadece bununla bitirseydik bile çok şey kazanmış olurduk, o kadar önemli.
Ahmet Kaya şarkılarını toplayan albüm “…Bir Eksiğiz” ve Metin Altıok şiirlerinden şarkıların bir araya getirildiği “Anka”, yılın iki önemli derlemesi. Bora Ayanoğlu’nun arşivlik albümü “Söz ve Müzik: Bora Ayanoğlu”, bu şahane besteciyi yeniden gündemimize soktuğu için güzel. Ana arterde tek geçeceğim isim, Sıla. Albümü, öncekilerden daha iyi değil belki ama, yaptıkları, yapacaklarının teminatı. Atacağı yeni adımları heyecanla bekliyorum.
Yazıyı uzatmayayım. Bu, bir 2014 değerlendirmesi değil. İlk aklıma gelenler. Yıl bitmeden, onu hafiften uğurlama çabası. “Şunu unutmuşsun, bunu unutmuşsun”ları kabul etmiyorum. Şöyle söylüyorum: Devamı haftaya! Başka bir deyişle, unutmadım aklımda.