Depremzede işçiler patrona teslim

Dilan ESEN

Tekstil sektörünün yaygın olduğu deprem bölgesinde mağduriyet yaklaşık 2 aydır devam ediyor. Deprem sırasında çalışmaya zorlanan, evleri yıkılan, işsiz bırakılan işçilerin hiçbir sorunu çözülmüş değil. Birleşik Tekstil Dokuma ve Deri İşçileri Sendikası (BİRTEK-SEN) Genel Başkanı Mehmet Türkmen, bölgedeki işçilerin yaklaşık 2 aydır yaşadıklarını BirGün’e anlattı.

Bölgenin önemli bir işçi havzası olduğunu hatırlatan Türkmen, “Antep’te yüz binlerce işçi var. İnsanların birçoğu çadırdayken işbaşı çağrıları yapıldı. İnsanlar ailelerini sokakta bırakıp işe gitmek zorunda kaldı. İşten atılma korkusuyla işe gidenler oldu. İşe gidemediği için devamsızlık gerekçe gösterilerek tazminatsız işten atılanlar oldu. Patronlar depremi fırsata çevirerek zamlı ücreti vermedi. İşçiler iş bıraktı. Bu süreçte de tazminatsız işten atılan işçiler oldu” dedi.

EMEKÇİLER ÇALIŞTIĞI SIRADA ÖLDÜ

Mil May Fabrikası’nda da işçilerin işe çağrıldığını anımsatan Türkmen, depremden dolayı 35 işçinin öldüğü fabrikaların olduğunu söyledi. Türkmen, şöyle konuştu: “Depremin üzerinden uzun süre geçmesine rağmen hâlâ tam kapasite çalışan fabrika yok. 28 Şubat’taki deprem yaşanırken Şantuk Tekstil’de yönetim işçilerin dışarı çıkmasına engel oldu. Maraş’ta Sufle Metal’de patron mallarını çıkarmak için işçilerini çağırdı, 1 işçi hayatını kaybetti. Defne merkezli depremde Antep’teki birçok fabrikada işçiler çalışmaya zorlandı. Adana’da Marbit Konfeksiyon ‘Fabrikayı kapatıyoruz’ diyerek 300’den fazla işçiyi çıkardı. 8 bin lira gibi rakamlara imza attırdı. Bunu kabul etmeyen işçilerle çok sayıda eylem yaptık, patron geri adım attı. Malatya’da OSB neredeyse tamamen işçi kampına dönüştürülmüş durumda.” Hükümetin işçilerin korunmasıyla ilgili düzenleme yapmadığının altını çizen Türkmen şunları söyledi: “Yapılan düzenleme talepleri karşılamadı. Sözde fesih yasağı işçilerin tazminatsız şekilde çıkarılmasına neden oldu. Ücretli izin, kısa çalışma ödeneği gibi düzenlemeden yararlanma yine patronların insafına bırakıldı. Bölgede örgütlü olan sendikalar sahada hiç görünmediler.”