Emekçi kadınlar sorunlarını çözecek
Genel-İş Sendikası üyeleri, iş yaşamında kadınların sorunlarını ve çözümüne yönelik talepleri içeren bildirge hazırladı. İş yaşamında artan cinsiyet eşitsizliğine dayalı sorunlara karşı mücadele edileceği ilan edildi.
EMEK SERVİSİ
Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu’na (DİSK) bağlı Genel-İş Sendikası yurdun birçok yerinden gelen 120 kadın üyesiyle Ankara’da buluşarak kadın emekçilerin sorunları ve çözümleri üzerine bildirge hazırladı. Kadın işçi buluşmasının sonuç bildirgesinde “Başta toplu sözleşmelerimizde olmak üzere eğitim, araştırma ve örgütlenme çalışmalarında kadın işçilerin işyerinde yaşadıkları ayrımcı politikalara karşı DİSK/Genel-İş Sendikası her zaman mücadele etti ve etmeye devam edecektir” dendi. Kadın emeğine yönelik sömürünün arttığı cinsiyet eşitsizliğinin derinleştiği ve emek düşmanı politikaların hız kazandığı aktarılan bildirgede kadınların iş yaşamındaki sorunlarını artırdığı vurgulandı.
SORUNLAR KATLANDI
Sınıfsal ve toplumsal cinsiyete dayalı eşitsizlikler nedeniyle kadınların işyerlerinde eşit değerde işe eşit ücret alamadığı ve işyerinde ayrımcı politikalara maruz kaldığı belirtildi. Pandemi sürecinde de kadınların sorunlarının arttığı ve sosyal güvencesizliğin yaygınlaştığının altı çizildi. Salgında önce kadınların işten çıkarıldığı hatırlatıldı.
Bildirgede bazı sorunlar şöyle sıralandı:
► Kadın cinayetleri başta olmak üzere kadına yönelik cinsel taciz ve şiddet iktidar politikalarıyla beslenip artarken kadınlar için çalışma yaşamı da giderek artan bir biçimde bu şiddetin yeniden üretildiği bir alan haline gelmiştir.
► Kadın işçiler işyerlerinde; ayrımcılık, fiziksel şiddet, sözsel şiddet, duygusal şiddet, cinsel şiddet, psikolojik şiddet, ekonomik şiddet ve mobbing yoluyla şiddete uğruyor. Kadınları koruyacak mekanizmalar yetersiz ve süreç çoğu kez kadın işçilerin aleyhine işlemektedir.
► Kadınlara yönelik iş ve aile yaşamını uyumlulaştırma odağındaki istihdam politikaları, geçici istihdam ve yarı zamanlı işlerde yoğunlaşmakta ve kadınlar sosyal korunmadan dışlanmaktadır.
► Kadınlar kendi sorunlarına karşı çözüm de üreterek bazı talepler oluşturdu. Kadınların talplerinden bazıları şöyle:
Kadınların toplumsal hayata ve dolayısıyla istihdama katılımını engelleyen başta toplumsal önyargılar ve politikalara karşı toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlayan politikalar savunulmalı ve hayata geçirilmelidir.
► Kadın istihdamını artırmak için önerilen esnek çalışma biçimlerine karşı tam zamanlı ve güvenceli istihdam olanakları yaratılmalıdır.
► Kadınların işe alım ve yükselmelerinde cinsiyetçi politikalardan vazgeçilmelidir. Kadın ve erkek arasında yaşanan ücret eşitsizliği giderilmelidir.
► Kadınların çalışma hayatına katılımını ve çalışma yaşamı içerisindeki konumunu etkileyen çocuk, yaşlı ve engelli bakımına yönelik; kamu kurumları ve yerel yönetimler tarafından kreş, gündüz bakım evi, hasta ve yaşlı bakım evleri gibi merkezler açılmalı, bakım hizmetleri kamusal ve ücretsiz hizmetler olmalıdır.
► Kadın işçilerin Anayasa ve yasalarda yer alan hakları; süt izni, doğum izni, ebeveyn izni, kreş ve emzirme odaları, kadın işçilerin çalıştırılmasına ilişkin sınırlamalar gibi düzenlemeler yalnızca annelik rolü üzerinden ele alınmaktadır. Bu nedenle tüm yasal düzenlemeler, toplumsal cinsiyet rollerine göre değil, toplumsal cinsiyet eşitliğine göre yeniden düzenlenmelidir.
► İşyerlerimizde kadınların yaygın ya da özgül biçimde yaşadıkları sağlık problemleri ve meslek hastalıklarının ele alınması, toplumsal cinsiyeti gözeten bir işçi sağlığı ve güvenliği bakış açısı oluşturulmalıdır.
► Kadınlara yönelik her türlü şiddet ve taciz engellenmeli, özellikle işyerlerinde karşılaşılan şiddete karşı disiplin mekanizmaları işletilerek cezai yaptırımlar hayata geçirilmelidir.
► Kadınların işyerinde yaşadıkları sorunlara karşı ILO 190 sayılı Sözleşme ve 206 Nolu Tavsiye Kararı ile İstanbul Sözleşmesi savunulmalı ve toplu sözleşmelerde buna dönük düzenlemeler yapılmalıdır.
► İstanbul Sözleşmesi’nden fiilen çekilme kararından vazgeçilmelidir.
► Ebeveyn izni ücretli bir hak olarak hem kadın hem erkeklere devredilemez bir hak olarak tanınmalıdır.
► Sigortasız ve ücretsiz çalıştırılan ev içi kadın emeği güvenceli hale getirilmelidir.
► Kötü koşullarda çalıştırılan Göçmen/Mülteci kadın emeğinin sömürüsüne karşı sosyal koruma sağlanmalıdır.
► Gezici/Geçici tarım işçisi kadınlara başta işçi sağlığı olmak üzere sosyal ve ekonomik haklar verilmelidir.