Güney Kore çiftliklerinde çalışan göçmen işçiler ağır koşullarla karşı karşıya. AP’nin görüştüğü işçiler, “Buradaki çiftlik sahipleri, göçmen çalışanları yöneten mutlak hükümdarlar gibiler” diyor.

Güney Kore’de göçmenler köle gibi çalıştırılıyor

Güney Kore’nin ultra modern başkenti yakınlarındaki bir kasaba olan Pocheon’da, Asya’nın dört bir yanından gelen yüzlerce göçmen işçi, en zor ve en düşük ücretli çiftlik işini yapıyor, mevcut iş yasaları koruma sağlamadığı için sömürü koşulları dayatılıyor.

ABD merkezli haber ajansı Associated Press’in haberine göre, Güney Kore’de aralık ayında 31 yaşındaki Kamboçyalı Nuon Sokkheng’in çalıştığı çiftlikte hayatını kaybetmesi ülkede göçmen işçilerin durumunu yeniden gündeme getirdi. Çiftlikte kaldığı derme çatma bir barınakta, eksi 18 derece hava şartlarında hayatını kaybeden Sokkheng’in durumu üzerine Güney Kore yetkilileri, göçmen işçilerin koşullarının iyileştirilmesi vaadi verdi. Ancak yetkililer, barınak olarak nakliye konteynerlerinin kullanılmasına izin verirken ağır çalışma saatlerine müdahale etmedi.

İŞÇİLER SAVUNMASIZ

İşsiz kalma endişesiyle isminin açıklanmasını istemeyen Nepalli bir çiftlik işçisi, “Burada her gün su içmeye bile vaktin olmuyor. Dayanılmaz sırt ve omuz ağrıları çekiyoruz” diyor. Üç Kamboçyalı işçi ise işverenlerinin kendilerine “Köpekler” diye seslendiğini söylüyor. Göçmen işçilerin insanca yaşam şartlarına kavuşması gerektiğini belirten Kim, “Buradaki çiftlik sahipleri, göçmen işçileri yöneten mutlak hükümdarlar gibiler” diyor. Ülkede insan hakları avukatı olan Choi Jung Kyu, bu çiftliklerdeki işçilerin haksız işten çıkarmalara veya ücret gaspına karşı korumasız olduklarını, işyerindeki yaralanmalar için tazminat alamadıklarını ve sağlık hizmetlerine sınırlı erişime sahip olduklarını söylüyor.

15 SAAT İŞ AYDA 2 GÜN İZİN

Güney Kore’de çoğunluğu Kamboçya, Tayland, Vietnam, Endonezya ve Nepal’den olmak üzere yaklaşık 20 bin göçmen işçi bulunuyor. Pocheon’daki göçmen işçiler ayda sadece iki gün izin yapıyor ve günde 15 saate yakın çalışıyor. Ayda yaklaşık bin 300 bin 600 dolar kazanıyorlar ve bu, sözleşmelerinin sağlaması gereken asgari ücretin çok altında. Bu nedenle düşük ücret karşılığında uzun saatler çalışıyorlar. İşçilerin çoğu nakliye konteynerlerinde ya da havalandırması zayıf, dayanıksız kulübelerde yaşıyor ve buralara ayda 90 ila 270 dolar arasında değişen ödemeler yapılıyor. Mevcut çalışma izni yönetmeliği ise göçmen işçilerin aşırı çalıştırıldıklarında veya istismara uğradıklarında bile işverenlerini terk etmelerini son derece zorlaştırıyor.