Karanlığa karşı yürüyenlerin bayramı
İki yıllık salgının ardından ve Gezi kararının hemen sonrasında yapılan 1 Mayıs’a katılanların yaşı ne olursa olsun çocuklar gibi şendi. 30 yıl önce yan yana yürüyenlerin çocukları bu kez yan yana yürüyordu.
Semra KARDEŞOĞLU
İstanbul’da 1 Mayıs kutlamalarının merkezi Maltepe’ye en kolay ulaşım yolu olan Marmaray dün sabah saatlerinden itibaren heyecanlı bir kalabalığı taşıdı. Marşlar şarkılar vagonlardan yükseldi. Maltepe İstasyonu çoktan hareketlenmişti ben indiğimde. Bugüne dek sayısız 1 Mayıs mitingine katıldığım arkadaşım Sibel ile orada buluştuk. Uzun süredir görülmeyen dostlarla kucaklaşmalar sohbetler, 1 Mayıs hatıraları, dost kahkahaları peş peşe yükseldi. İlk gördüğüm 87’li arkadaşlardı. Üniversite yıllarından bu yana kopmadığımız. Artık çoğumuzun saçları silme beyaz olsa da bir araya geldiğimizde hep 18 yaşındaki ruh halini yakalıyorduk. Umut, Öykü, Dilan….. Anne babalarıyla çocuklarıyla birlikte gelmenin keyfini yaşıyordu.
Kortejler peş peşe yürüyüşe geçtiğinde ben de yürüyorum. En renkli görünen gruplarda biri Sine Sen’liler. Set çalışanı Nermin Aytekin, en büyük sıkıntısının çalışma saatleri olduğunu söylüyor. 15 saat aralıksız çalışıp ertesi gün yeniden sette oluşunu anlatıyor. Aytekin, “Hiçbir güvencemiz yok. Bir mesajla işten atıldığımızı bize bildiriyorlar. En çok ezilenler set çalışanları” diyor.
TMMOB kortejinden Sezgi Akyol’a soruyorum 1 Mayıs’ta bir kadın mühendis olarak ne yaşadığını? Yanıtlıyor: “Henüz eğitim sürecinde bile ‘Mühendislik erkek mesleğidir’ engelini aşmaya çalışıyoruz. Eğitim sonrası iş yaşamında da bu devam ediyor. Mesleğimiz gereği yüksek fırınlarda çalışıyoruz. Ağır iş kolu. Erkek işçilerin bir kadını kabul etmesi çok zaman alıyor. Eşit koşullarda çalışmıyor ve eşit ücret almıyoruz. İşe girerken ‘Kaç yıl sonra çocuk yapacaksınız?’ diye soruluyor. “ Akyol, bu sabah yola çok öfkeli çıktığını anlatarak, “Gezi kararı sonrası çok öfkeli olarak geldim 1 Mayıs’a. Dışarıda olsalar birlikte yürüyecektik bugün” diyor.
BU DAHA FRAGMAN
Az sonra Bir Demet Tiyatro ekibinden tanıdığım Emine Şans Umar ile karşılıyorum. Oyuncular Sendikası kortejinde elinde ‘Beraber çalışıyoruz beraber çözeceğiz’ dövizi taşıyor. Umar, “Bu daha fragman film yeni başlıyor diyoruz. Bayram heyecanıyla geldim” diyor.
Miting meydanına giriş hiç kolay olmuyor. Saat 12 gibi başlayan alana girişler, yoğunluk nedeniyle 15’e kadar sürüyor. Sahnede yine bir dönem arkadaşımız DİSK Başkanı Arzu Çerkezoğlu konuşuyor. Günlerdir süren hazırlıklar nedeniyle konuşmaktan seslenmekten sesi kısılmış. Yine de sesi dört yandan duyuluyor. Alanda her 1 Mayıs’ta olduğu gibi yine Nur Sürer yerini almış. Uçurtma Vurmasınlar ile bizim dönemin gözbebeği oyuncusu. Hemen yanında Sol Genç ekibi yer alıyor. Bando sesleriyle yeri göğü inletiyorlar.
Dostluk, arkadaşlık ve kardeşliğin hakim olduğu alanda Kardeş Türküler’in türküleriyle yan yana duranlar, alandan her zamankinden daha güçlü çıkıyor. Öyle ki Marmaray’da bayram olmasına rağmen ücret alınmasına ve yolcuların iki noktadan alınmasına itiraz var. Gençler protesto edip kat basmadan atlayıp geçiyor. Sloganlar tren hareket ettikten sonra da devam ediyor….