Memnuniyetsizlik kışı somutlaşıyor

Steve HEDLEY*

Britanya işçileri arasında bugünlerde büyük bir grev dalgasıyla başkaldırı var. Demiryolu, Denizcilik ve Taşımacılık Sendikası (RMT) son 6 aydır harekete geçmiş durumda; yakın zamanda büyük çoğunluğu elde ettiği tekrar oylamadan zaferle ayrıldı. Oylamanın 6 ayda bir tekrar edilmesi, sendika karşıtı Britanya yasalarında zorunlu. Buna ek olarak postane ve telekomünikasyon çalışanlarının sendikası UCW, öğretim üyelerinin sendikası UCU ve diğer birçoğu grevde. Hatta Kraliyet Hemşirelik Koleji (RCN) ve oylamayı kazanarak 150 yıllık tarihinde ilk kez greve gitmeye hazırlanıyor. Diğer sağlık sendikaları da oylamaya gitmek üzereler ve ‘memnuniyetsizlik kışı’ oldukça somutlaşıyor.

HAREKETE GEÇME VAKTİ

Grevler, şu anda yüzde 11’in üzerinde olan muazzam enflasyon oranı, yükselen yakıt fiyatları ve fırlayan gıda fiyatları tarafından yönlendiriliyor. Sendika bürokratları, son on yılda gerçek maaşlarının yüzde 20’sinden fazlasını kaybeden üyeler tarafından harekete geçmeye zorlandı. İngiliz Birliği Konfederasyonu (TUC), eylemi koordine etmede ve bir genel grev inşa etmede rol oynamayı reddederek bunun yerine, Başbakan olursa Birleşik Krallık İşçi Partisi Lideri Keir Starmer’ın gözüne girmek umuduyla İşçi Partisi ve onun sağcı liderliğiyle yakınlaştı. Bu kesinlikle yararsızdı. Sendika liderleri medyada sert konuşurken, üyelerinin ayda 2 veya 3 gün etkisiz grevler yerine sürekli ve koordineli grev eylemi yapma yeteneğini çarçur ettiler. Hatta yas tutanların gelip kraliçenin tabutunu görmeleri için grevler iptal edildi ve çünkü insanlar eski askerler için hayır kurumları için haşhaş satıyorlardı.

Sendika liderleri kazanamayacak ve üyelerinin kararlılığını ancak yıpratacak stratejiler uyguluyor gibi görünüyor.

Kazanmak için gerekeni yapmak için işçilerin sendikaları içinde bürokratlardan bağımsız olarak örgütlenmeleri ve sendikalar genelinde eylemleri koordine etmeleri gerekecek. Mücadeleler, sürekli koordineli eylemler gerçekleştirmede başarılı olacaksa, sendikaların taban komiteleri çok önemli olacak. Sendika önderliklerindeki "kapitalizmin sadık teğmenleri"nin kabul etmeye hazır olmadığı.

İŞÇİNİN DOSTU İŞÇİDİR

İngiltere’deki işçi sınıfı, muhafazakâr hükümetin yoğun ve sürekli saldırısı altında. İşçi Partisi kurtarmaya gelmeyecek ve genel seçimleri zorlasalar ve kazansalar bile, yine de hizmet kesintileri ve maaş baskıları uygulayacak. Kendilerinden başka güvenecek kimsenin olmaması ve savaşa katılan her yeni sendikanın zafer kazanma olasılığını artırması, işçilerin kendi anlaşmazlıklarını kontrol altına aldıklarını ve onları olumlu bir sonuca götürmek için gerekeni yaptıklarını kanıtlıyor.

*RMT Eski Genel Sekreteri