Müzik ve aktivizm
Mecca Normal ve Rhythm Activism (Ritm Eylemciliği), bütün dünyada yürütülmekte olan küreselleşme karşıtı mücadeleye ellerinden geldiğince katkıda bulunan
Mecca Normal ve Rhythm Activism (Ritm Eylemciliği), bütün dünyada yürütülmekte olan küreselleşme karşıtı mücadeleye ellerinden geldiğince katkıda bulunan, daha çok sayıda insanın bu mücadeleye katılmalarını sağlayamaya çalışan, anarşizmi bir dünya görüşü ve eylem kılavuzu olarak benimsediklerini açıkça dile getiren iki topluluk.
(Kanada) Vancouver'lı Mecca Normal, vokalist Jane Smith ve gitarcı David Lester'dan oluşuyor. Daha doğrusu, bu ikili Mecca Normal'm çekirdeğini oluşturuyor. Canlı performanslarda onlara başka müzisyenler de katılıyor. Yeni Zelandalı avan-gardist Peter Jeffries bunlardan biri. Ancak, son yıllarda Jeffries'in Mecca Normal'la ilişkisi öylesine yakın ki, artık topluluğun üçüncü üyesi sayılıyor. Dahası, Jane Smith ve Jeffries, 2 Foot Flame adlı başka bir toplulukta da bir araya geliyorlar.
1970'lerde İngiltere ve Kaliforniya'dan yola çıkan anar-ko-punk akım, Kanada'ya ulaştığında en büyük ilgiyi Vanco-uver'da görmüş ve orada hızla yayılmıştı. Kuşkusuz bunda, Vancouver’ın bir zamanlar Kanada’daki karşı-kültürün sıcak yatağı olmasının payı var ; çünkü gerçekten 1960’larda Vietnam Savaşı sırasında askerliğe çağrı kağıdı alan ve ABD’den kaçan savaş karşıtı gençler sınırı geçerek buraya gelmiş, burada muhalif bir kültürün biçimlenmesinde etkili olmuşlardı.
David Lester aslında bir grafiker, alternatif yayınevlerinde çalışmış. Ayrıca, punk topluluklarının albümleri için kapak tasarımları yapmış. 1976-80 yılları arasında, Open Road (Açık Yol) adlı anarşist dergide çalışmış. İşçi haklarını savunan, grevdeki işçileri destekleyen afişler hazırlamış.
Jane Smith ise 1970'lerde, genç kadınlardan oluşan Slits ve Raincoats gibi punk topluluklarından etkilenmiş. Yazdığı şarkılarda kadın sorununa anarko-feminist bir perspektiften yaklaşıyor. Adı, 1990'larda doğan "riot girl" akımına esin kaynağı olanlar arasında anılan Jane Smith, aynı zamanda iyi bir romancı.
Mecca Normal adı altında 1980'lerde müzik yapmaya başlayan Jane Smith ve David Lester ikilisi, ilk albümlerini kendi kurdukları Smarten Up adlı şirketin etiketiyle yayınladılar. Smarten Up yalnızca bir alternatif plak şirketi olarak çalışmıyor. Jane Smith'in romanlarının yanı sıra, anarşist şairlerin (ki, bunlar arasında Rhythm Activism üyesi Norman Nawrocki de var) şiir kitaplarını da yayımlıyor.
İlk albümünün yayınlanmasının ardından Montreal'e giden Mecca Normal orada, ortak projeler yürütmek üzere bir başka anarşist toplulukla, yukarıda sözünü ettiğim Rhythm Activism ile buluştu.
Rhythm Activism de, tıpkı Mecca Normal gibi, bir ikili. Şair, yazar ve kabare sanatçısı Norman Nawrocki ile Sylvain Cote'dan oluşuyor. Onlar da canlı performanslarında, daha başka müzisyenlerin katılmasıyla kalabalıklaşıyorlar. Ses paletleri hayli renkli. Punk, grunge, folk, Çingene müziği, Doğu Avrupa baladları, country... Tam anlamıyla melez bir müzik. Güncel konulan işleyen (topical) şarkılar yazıyorlar. Kışkırtıcı bir mizah an-layışları var. Örneğin, homofobiyi eleştirdikleri parçalardan oluşan albümleri Jesus Was Gay başlığını taşıyor.
Rhythm Activism'in, Les Pages Noires (Siyah Sayfalar) adlı alternatif bir yayınevi var. Burada bütün işler gönüllü çalışma temelinde yürütülüyor. Kitap ve kaset yayıncılığıyla anarşist kültür geniş kitlelere ulaştırılıyor.
Rhythm Activism ekibi Meksika'nın köylü ayaklanmalarıyla, yerli isyanlarıyla dolu tarihinden esinlenerek gerçekleştirdiği Blood and Mud (Kan ve Çamur) albümünde Zapatistalar'ı en sıcak ve en içten duygularla selamlıyor. Albümün başlığını, (İkinci) Kumandan Marcos'un, "Kapitalizm, Chiapas'a kan ve çamurdan başka bir şey getirmedi" sözünden almışlar. Albümdeki şarkılarda da EZLN (Zapatista Ulusal Kurtuluş Ordusu) bildirilerinden bol bol alıntı yapılmış. Rhythm Activism, Chiapas yerlileriyle gerçek bir dayanışma ruhu içinde haykırıyor: "Muerte del capitalismo" (kapitalizme ölüm). Bu arada, Meksika'daki anarşist işçi hareketinin efsanevi eylemcilerinden Ricardo Flores Magon'nun anısına saygı duruşunda bulunmayı ihmal etmiyorlar.
Mecca Normal ve Rhythm Activism'in birlikte gerçekleştirdikleri ilk proje, 1980'lerdeki "Black Wedge" (Siyah Çivi) turnesiydi. İngiltere'de 1986 yılındaki seçimlerde muhafazakârlara karşı Neil Kinnock önderliğindeki İşçi Partisi'ni destekleyen bir grup müzisyence başlatılan Red Wedge kampanyasından esinlenen bu turne boyunca Kanada ve ABD'nin yanısıra, Londra ve Amsterdam başta olmak üzere Avrupa'nın pek çok şehrinde de konserler verdiler. Sadece konser salonlarında değil, öğrenci kulüplerinde, galerilerde, yoksullar için açılmış yemekhanelerde, alternatif radyo istasyonlarının stüdyolarında da çaldılar. Mikrofonu "açık" tutarak herkesi şarkı söylemeye, şiir okumaya ve düşüncelerini ifade etmeye çağırdılar. Black Wedge turnesine bazı şehirlerde başka topluluklar da katıldı; örneğin, seks işçilerinden oluşan Mourning Sickness topluluğu.
Mecca Normal ve Rhythm Activism kültür gettolarına hapsolmayan, anarşizmi bir yaşam tarzı olarak kavramayan, anarşist sanat ve müziği orta sınıf duyarlılıklarını okşayacak bir dizi yenilik olarak görmeyen iki topluluk. Onlar halk inisiyatifleri içinde yer alıyor, bu inisiyatifler içinde anarşizme yaygınlık kazandırmaya çalışıyorlar.