İzmir’de tarihe ilgisi olan otizmli Kutluhan Bozbay, Ege Üniversitesi Tarih Bölümü’nü kazandı. Bozbay, üniversiteyi kazandığında ailesinin ve kendisinin çok mutlu olduğunu söyledi.

Otizmli Kutluhan üniversitede: "Hiçbir otizmli pes etmemeli"

Berkay SAĞOL

Kutluhan Bozbay’a 3 yaşındayken otizm teşhisi konuldu. Şimdi 18 yaşında olan Kutluhan Ege Üniversitesi Tarih Bölümünü kazandı. İzmir’in Karabağlar ilçesinde bulunan Fevzi Çakmak İlkokulu’nda eğitime başlayan Kutluhan, aynı zamanda özel eğitim merkezinde de eğitimine devam etti. Kaynaştırma öğrencisi olan Kutluhan, anaokulu ve ilkokul yıllarını anlatırken, “Neredeyse hiç arkadaşım yoktu. Sosyalleşmekte ve arkadaşlık ilişkisi kurmakta çok zorlandım. Onun yanında diğer arkadaşlarıma göre geç öğreniyordum ama görsel hafızam çok iyiydi” diyor.

4’üncü sınıfa geldiğinde müzik öğretmeninin yeteneğini keşfettiğini belirten Kutluhan, “İlkokulun ardından gitar çalmaya başladım. Ortaokulu bitirince güzel sanatlar lisesi sınavlarına girdim. Mülakatlarda biraz heyecanlandım. Bu yüzden kazanamadım. Müziğe sevgim hiç bitmedi ve gitar çalmaya devam ediyorum” dedi.

Ortaokuldan sonra eğitimine Eşrefpaşa Anadolu Lisesi’nde devam eden Bozbay, lisede daha rahat arkadaş edindiğini ve öğrenme güçlüğünü aştığını ifade ederek, “Liseye başladıktan sonra özel eğitim öğretmenim bile artık, özel eğitime ihtiyacım olmadığını söyledi. Sadece danışmanım oldu. Lisenin son yılında dershaneye gittim. Aslında pek fazla ders çalışmamıştım ve yalnızca iki yıllık bir bölüm kazanabileceğimi düşünüyordum. Puanlar açıklandığı zaman çok sevindim. Tarihe ilgim vardı ve bu yüzden Ege Üniversitesi’nde Tarih okumak istedim. Annem ve ben çok sevindik. Ailem benimle gurur duydu. Baba tarafında üniversite okuyan ilk kişi benim, anne tarafında da Ege Üniversitesi’nde okuyan ilk kişi benim” diye konuştu.

DOĞUŞTAN GELEN SOSYAL SORUMLULUK

Hiçbir otizmlinin pes etmemesi gerektiğini vurgulayan Kutluhan, şunları söyledi: “Kaynaştırma öğrencisi olmak ve o şekilde doğru bir eğitim almak çok önemli. Diğer öğrencilerin ve öğretmenlerin tutumu da çok önemli. Ezberim ve görsel hafızam daha iyi olduğu için diğer arkadaşlarımdan daha çok şey biliyordum. Bunların faydalarını da gördüm ama bazı konularda da çok zorluklar yaşadım. Maalesef insanlar olmadığı bir şeyi kabul etmekte zorlanıyorlar. Otizmli herhangi biri benden yardım isterse hiç çekinmeden yardım ederim. Çünkü bu doğuştan gelen bir sosyal sorumluluk.”