Vatan borcu

“Türkiye iyi ülke de çevresi kötü”, haklısınız. Bu yüzden belki de doğarken borçlu doğarız biz erkekler. Vatan borcu sadece erkeklerin hanesine yazılan bir borçtur. Ya hayatınızdan ya vaktinizden o da olmadı cebinizden çalar. Ama vatan borcu namus borcudur. Ben yıllardır bu borcumu ödemek için çalışıyorum. Ertelemek için hiç gitmediğim okullara kayıt yaptırıyorum. Hayatta gerçekten en önemli şey sağlık; bir sağlık sorunum olsa da “çürük” çıkıp askere alınmayayım diye dualar ediyorum. “Toplusun, dikkat et kilona” dedi bir arkadaş geçenlerde göbeğime bakarak. Nezaketinden şişman diyemeyenler “toplu” der. O günden sonra “daha fazla kilo alırsam belki almazlar askere” diye aklımdan geçirdiğim için midir nedir daha çok acıkır oldum. Ben askere gitmeye ikna olsam bile bilinçaltım razı gelmiyor. Paint It Black ne zaman çalsa aklıma Full Metal Jacket filmi geliyor. Ya da Full Metal Jacket filminin konusu açılsa aklıma Paint It Black şarkısı geliyor. Hangisi hangisini çağrıştırıyor bilmiyorum. Ama ikisinin de bana karanlığı, militarizmi çağrıştırdığını biliyorum.

Benden kahraman çıkmaz. Savaşa gitsem bile işe yaramam. Düşmanla karşı karşıya gelsem ne kendime ne karşımdakine kıyabilirim, oracıkta vurulurum. Beyni yıkanan bazı insanlar için sadece silah tutmak bile gurur duyulacak bir eyleme dönüşebiliyor oysa. Tüfekle fotoğraf çektirip paylaşması kaçınılmaz oluyor. O adam askere gitmeyeni “erkekten” saymıyor. Bu “görevini” yapmak istemeyeni vatan haini olarak görüyor. Ona göre vatanı sevmek silah tutmakla, yeri geldiğinde onu kullanmakla, savaşa gitmekle oluyor ancak. Ben aşçıyım. Et keserim, sebze doğrarım. Tehlikeli bir alet olarak da kullanılabilen bıçakla olan tek ilişkim budur. “Askere gidip patates doğra o zaman sen de” diye başlamayın sakın. Ben asker değilim. Mesleği asker olan bir adam risotto yapmasını bilir mi? Zorla yaptırsam benim gibi yapabilir mi? Herkesin bir mesleği var. Asker olmak da bir meslek. Ama borçlu doğduk bir kere. Ne iş ne de kız verirler sonra bizim gibilere. Bu ülkede bir erkeğe ya geneleve ya da askere gidince “İşte simdi erkek oldun” denir.

“Her Türk asker doğar” bilinçaltımıza işlendi bizim. Ben aşçı doğdum arkadaş. Vicdani ret hakkı bugün olmasa da yarın tanınacak. Şimdi hayatım boyunca kullanmayacağım bir silahın eğitiminden geçirmeyin beni. Beni çürük sayın. Vatan haini sayın. Bir küfür bulun. Bin hakaret edin. Ama hayatımdan, zamanımdan çalmayın. Ya da yirmi bin lira vereyim vatan borcumu ödemiş olayım. Tankınız, tüfeğiniz, bombalarınız sizin olsun. Bu konu burada kapansın. Vatan sağ olsun.