Yeni Türkiye kötüleri ve yeni kötülükleri

> KEMAL CAN KAYAR kemalkyr@gmail.com

Bilirsiniz kötülerin amacı ele geçirmektir. Ormanı, dereyi, koltuğu, aşkı, insan iradesini. Bunu niçin isterler bilmiyoruz? Çoğu zaman mantıklı gerekçeleri yoktur. Gargamel kötülüğe gönül vermesinin sebebini şu sözlerle açıklar: “Şirinler’den nefret ediyorum. Nefret ediyorum…” Nefret en büyük sebeptir ama yegane sebep değildir. Bir de Şirinler’in altına dönüşme mevzusu vardır. Yani para ve zenginlik. Emin olun hayatımıza pek çok kötü insan girdi. Ama hiçbiri Gargamel kadar unutulmaz olmadı. Çünkü hiçbiri onun kadar amaçsız olmadı.

Gargamel insanlardan uzak köşkünde yaşarken Şirinler’i ele geçirme hayalleri kuran bir tiptir. Azman daima yanındadır. Azman’ın görevi taşeronluktur. Kendine ait hayalleri yoktur Azman’ın. Tek isteği günü kurtarmaktır. Kendini Gargamel’in gözünde çok değerli görse de her an gözden çıkartılabilir. Azman’ın hayatta kalmasının tek yolu Gargamel’in çıkarlarına hizmet etmektir. Gerçi gözü açılırsa Azman’da satar Gargamel’i çünkü o da avantacıdır. Sadece Azman değil Gargamel’in yanında yer alanlar genelde avantacılardır. En ufak bir krizde ilk önce birbirlerini satarlar. İşler iyi gittiği müddetçe Gargamel’in yanından ayrılmazlar.

Kırk tas su dökmek lazım Sümbül Efendi’de
Çok fazla kötüyle tanıştık yıllar boyu. Erol Taş, Tecavüzcü Çoşkun, Kazım Kartal… Bizim bildiğimiz ve tanıdığımız kötüler hep yenilirler ve köşelerine çekilirler. Dünyayı ele geçirme gibi planları yoktur. Biz sonra onların hayat hikayeleri okur ve aslında çok iyi adamlar olduğunu öğreniriz. Yoksa Gargamel için de mi böyle olacak. Biz de istemez miyiz. Tövbe etsin gelsin Sümbül Efendi Hamamı’nda 40 tas su dökelim üzerine. Ya da Menzil’e gönderelim Gargamel’i. İnsan içine çıksın. Terk etsin o inzivaya çekildiği köşkünü. Bıraksın büyücülükle, hokkabazlıkla türlü manipülasyonla uğraşmayı. Ama adı üstünde kötü, bırakır mı en büyük zevkini. Yani hayatta kalma amacı kötülük yapmak. Varlık sebebi, birilerinin canı yanarken “Nihahahaha” diye kahkaha atmak.

Biliyorsunuz bir yerleri ele geçirmek isteyen kötülerin özel durumları olur. Kimisi ağzından ateş çıkartır, büyü yapar. Kimisi türlü bilimsel icatla uğraşır. Uzun Adam Gargamel’in ve yanındakilerin de böyle özel güçleri vardır. Bir tanesi mesela Jöle Adam diye bilinir. 72 saat aralıksız övebilir Gargamel’i. Hatta bu arkadaşı ışığa tuttuğunuz zaman aynı paralardaki gibi içinden Uzun Adam’ın silueti görünür. Son Fıskiye Bükücü olan tek hareketle bütün fıskiyeleri kontrol edebilir. İranlı olan mesela müthiş bir hayırsever. Süpersonik hayırseverlik ışınıyla koskoca bakanları bile dize getirebiliyor.

Bunları niye anlatıyorum biliyor musun? Şimdi 550 tane yeni Azman seçecekler belli oldu. Öyle seni beni almazlar Gargamel’in yanına. Başladı hemen özel güçleri göstermeler. Yok, Uzun Adam için mermiye kafa atarım, ben şehit olurum, ben bütün dereleri yıkarım üzerine HES yaparım. Ben vatan hainlerinin zihnini okurum. Ne kadar da fantastik insanlar. Ama yalnızlar ne yazık ki. Çünkü kötülük ordusunun bir neferi olmayı seçmişler. Geceleri gizli gizli Zeytinburnu sahilinde bir araya gelip, el ele tutuşuyor, sonrada kafalarını birbirlerinin omzuna koyup ağlıyor olabilirler bütün bu yaptıkları için.

Kötülüğe tapınmak
Kötülüğün gücü her zaman tapınan bir şey olmuştur. Tarihin her safhasında kötüler yükselmek için kendilerini sırtında taşıyacak birilerine ihtiyaç duyarlar. En baştakine biat ederken ya kendilerini güvende hissetmek ya da ufak kırıntılardan nasiplenmek için her şeyi yapar insanlar. Tabutları sandığa da dönüştürebilirler, sandıkları tabuta da.
Kötülerin kalbi taştandır ve herkesi kendileri gibi sanırlar. Biri çok üzüldüğünde ona inanmazlar. Kesin numara yapıyordur ya da aklında sinsice bir plan vardır diye düşünürler. Altında bir şey ararlar. Vicdansızlıkla “paralel” bir bağlantı kurarlar. Kötüler, inanmadıkları değerlerle insanları kandırmaya çalışırlar. Her şeye rağmen onlara acırsın. Çünkü kötüler çoğu zaman gülmek için vardır. Kendi çıkarları için yaptıkları türlü maskaralıklar gülünçtür. Ve eninde sonunda yenilir kötüler. Gargamel onca gücüne kuvvetine rağmen birliğin dayanışmanın önünde duramaz. Son tahlilde Azman onu terk eder, üniversite bahçesindeki arkadaşlarının yanına dönüp kuru mamaya talim olur. Gargamel aklında hayata geçiremediği türlü kötülükler sessizce ölümü bekler.