Emperyal sularda küresel kapitalizm akıntısına kapılmış dümeni kilitli bir gemideyiz. Kaptan dümeni kilitlenmiş bir gemide ne...

 

Emperyal sularda küresel kapitalizm akıntısına kapılmış dümeni kilitli bir gemideyiz. Kaptan dümeni kilitlenmiş bir gemide ne kadar kaptansa o kadar kaptan. Kaptana muhalif personel gemideki son seçimin kritiğini yapıyor. Kaptanı gerilettik hesabında pek çoğu. Geminin kıyısında köşesinde dolaşan bir avuç sosyalist geminin yönünü nasıl değiştiririz çabasında. Gemi halkı tıpkı geminin dümeni gibi kilitli. Eli kilitli, yüzü kilitli, yüreği kilitli. Ağzını açan apar topar sürüklenip götürülüyor. Ağızlar kilitli. Çocuklar tanrı, ana-baba, öğretmen korkusu ile kilitli. Gençler polis, jandarma, okul yönetimi baskısı altında okulda kilitli. Gençler atölyede, işliklerde patron, usta baskısı ile kilitli. Kadınlar eve kapatılmış, türban, taciz, şiddet üçgeninde kilitli.

Derinden bir feryat Can Baba’dan;

Aç! Aç! Aç!

diye haykırıyoruz

kilitleri aç!

kelepçeleri aç!

demir kapıları aç!

Aç! Aç! Aç!

Açız çünkü açız hem sade içeride değil güneşe, yeşile, toprağa, açık havaya adam gibi çalışmaya sade içeride değil dışarıda da açız.

Can Baba ile birlikte bağırıyor gemi halkı:

Aç!Aç!Aç!

Emperyalizme, Obama’ya değil, acımasızca copladığın, emperyalizme karşı çıkan gençlere Meclis’i aç!

IMF’ye değil işsize, yoksula kucağını aç!

Aç! Aç! Aç!

Polise, cemaate, fanatik taraftara değil,

işçiye, emekçiye Taksim’i aç!

Aç! Aç! Aç!

Sokakları, meydanları Obama Hüseyin’e değil, Hasan Hüseyin’e aç, halkına aç!

Sıkıştırılmış mekanlarında üç-beş  taş attı diye çocuklara cezaevlerini değil, parkları, sahaları, spor salonlarını, okulları aç!

Hak arayan gençlere mahkemeleri, değil, yasakladığın tiyatroları, sahneleri aç!

Aç! Aç! Aç!

Atölyeyi, fabrikayı, tersaneleri, kot taşlama işliklerini, taşerona, ölüme  değil, emeğe, sendikaya, yaşama aç!

Aç! Aç! Aç!

Ülkeyi ırkçıya, gericiye, şovene değil, bir arada yaşamı savunana aç!

Doğruyu hep teğet geçtin. Her söylediğin, korsan gemisine yalancı rüzgâr.

Aç! Aç! Aç! Bir kez olsun kendini dürüstlüğe, doğruluğa aç!

Aç! Aç! Aç! Korkuya değil, umuda, sosyalizme, devrime yüreğini aç!

Gelin görün ki kapitalist sistemin aktörleri süreğen krizin enkazı altında.

Aç haykırışları duymuyorlar elbette. Bir kez daha sesleniyoruz.

“Sesimizi duyan var mı?”

“ ??????!!!!!!!??????!!!!!!.............. “

Aç sesimizi duyan yok. Haykırıyoruz yine  Can Baba ile:

Canımız yanmış gibi değil canımız yana yana haykırıyoruz açamaz, açamaz, açamaz, ama hâla anlamıyor ki düzenbaz gönül hoşluğuyla o açmazsa eğer fırladığımız gibi bu tarih denen sahneye aç dediklerimizi biz

KENDİELLERİMİZLE AÇACAĞIZ!